Dag 6: Tassen, tassen en nog veeeel meer tassen

Vanmorgen stonden we redelijk vroeg op. Vandaag lag het in de planning om naar San Gimignano te gaan en daar lekker uit eten te gaan. We namen een snelle douche, bakten wat eieren, zetten koffie en schonken melk, nuttigden dit en liepen ons huisje uit. We kwamen de eigenaresse tegen die ons een mand met groente uit de eigen tuin gaf en ze nodigde ons uit om de avond pizza te komen eten. In de tuin staat een steenoven en daarin ging ze pizza bakken. We gingen op haar uitnodiging in en wijzigden onze plannen.

We reden naar San Gimignano via het Toscaanse landschap. Het was een klein uurtje rijden en we genoten van het uitzicht. Prachtige landschappen, leuke haarspeldbochtjes en dat alles in een super rustige omgeving. Het ritje zelf was al genieten. Onderweg stopten we tweemaal om wat foto's te maken. Eenmaal aangekomen in San Gimignano was er niets meer van de rust over. Overal drukte, veel Nederlandse en Vlaamse kentekens en heel veel moeite om een parkeerplekje te vinden. De grote parkeerplekken, waar je nog moet betalen ook, stonden dikke rijen voor. Jeff besloot het dorpje uit te rijden en iets verder op te parkeren. Een slimme zet, we moesten iets verder lopen maar konden tenminste parkeren.

We liepen het dorpje heuvelop in. Superwarm en dus besloten we om eerst een drankje te doen. Toeristische prijzen dat ze hier hanteren, dat beloofde weinig goeds voor de winkeltjes. Alle winkeltjes bleken inderdaad gericht op toerisme. Veel tassenwinkels waarbij de prijs/kwaliteit ver te zoeken was. Het leer voelde aan als goedkoop plastic en oogde ook niet mooi. Jammer! We keken voor Deborah, daar had ze om gevraagd heel veel rond maar troffen niet wat ze wilde. We besloten te gaan lunchen. Een groene pasta en raviolli, wijntje der bij en we waren tevreden. Het smaakte ons prima en met volle buikjes liepen we terug. We kochten een kadootje voor onze ouders en zusje, pastafiguurtjes voor ons zelf en liepen terug naar de auto.

We planden om naar het Vespamuseum te rijden. Onderweg kwamen we echter een leuke boerderij tegen waar wijn en olijfolie werd verkocht en we besloten daar te stoppen. Proefden er wat olie en wijn en namen 2 flesjes wijn en olijfolie mee voor thuis. De eigenaresse wist ons te vertellen waar ze mooi glaswerk verkochten, wij zoeken namelijk mooie likeurglaasjes op een pootje, we besloten wederom de planning om te gooien en reden naar de glasoutlet. Helaas voor ons vandaag geen likeurglaasjes.

Vanuit hier was het een uur en een kwartier terug rijden naar het huisje. We reden terug en zagen dat de pizzaoven al aangezet was. Moeders was al pizza aan het maken en samen met haar jongste zoon (21) dekten we de tafel. De vriend en vriendin van haar oudste kinderen spraken meer dan behoorlijk Engels en zo konden we aan tafel goede conversaties houden waarbij zo nu en dan vertaald moest worden. Niet erg, zo steken we meer en meer Italiaanse woorden op. Er verschenen 11!! Pizza's voor 9 personen op tafel welke we met zn allen deelden. Ze smaakten heerlijk en als afsluiter kwam er meloen, ijs, koffie en sterke drank op tafel. Om 23:00 uur was het tijd om naar bed te gaan. Zij moeten immers gewoon weer werken. Wij namen in ons huisje nog een glaasje limoncello en vielen daarna als een blok in slaap!