Zomervakantie? Het vriest hier
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Jeffrey en Esther
18 Juli 2020 | Oostenrijk, Neustift im Stubaital
Na het ontbijt, we zijn wat laat maar hadden echt slaap nodig, rijden we naar de Stubaier Gletscher. Onderweg komen we al prachtige watervallen en natuurlijk koeien tegen. Ondanks dat er inmiddels bewolking begint over te trekken, hebben we het nu al naar ons zin. De parking vlakbij de gondels is al vol en dus parkeren we wat verder weg. Daarna lopen we naar de gondels. Ideaal, bij ons appartement zit de Stubai Super Card waarmee je overal gratis kunt parkeren, de gondels gratis mag gebruiken, mag rodelen en naar 3 zwembaden kunt. Daarnaast is hij ook geldig in de bussen en krijg je op verschillende plekken korting.
We doen, als we staan te wachten op de gondel ons mondkapje op. Het is hier rustig, door Corona zijn er weinig toeristen, waardoor we alleen in de gondel zitten. Mondkapje af en ondertussen kijken we onze ogen uit. We besluiten meteen door te gaan met de 2e gondel. Dit zijn enorme grote, waardoor we met 2 andere gezinnen zitten. Nu moeten we wel een mondkapje op. Eenmaal boven doen we deze liever niet meer af. Niet omdat we bang zijn, maar omdat het hier vriest. De warmte van dat kapje is aangenaam. Na een korte stop bij het toilet wandelen we naar de ijsgrot.
Bij de ijsgrot krijgen we met onze Stubaicard korting. Fijn! Binnen is indrukwekkend. Overal ijs om je heen. Smalle gangetjes en het lijkt hier minder koud. Er staat dan ook geen wind. Enorm groot is het niet, met een half uurtje staan we weer buiten. Opeens onwijs dichte mist. Eerst maar even lunchen dan. Kunnen we meteen iets opwarmen. We kiezen voor een brattwurst, pannenkoekensoep (lekker!) en knodelsoep (lekker maar zout). Daarna even naar het toilet, voordat we doorstijgen naar de top. Daar is namelijk geen toilet.
Een half uurtje later komen we aan op bijna 3200 meter hoogte. Het vriest hier gewoon! Wel 10 graden. We hebben het ijskoud en de lucht is super ijl. We beklimmen via trappen de berg, om zo de top off tyrol te bereiken. Eenmaal boven moeten we echt flink uithijgen. Mijn longen doen gewoon pijn! Niet een beetje maar flink. Na een minuut of 5 neemt dit af. We maken foto's, genieten van het uitzicht en komen af en toe (2x) andere mensen tegen. Daarna dalen we weer en wandelen we even in de sneeuw, voordat we in een gondel stappen, terug naar beneden. We nemen twee gondels en stappen dan uit om bij een waterval te gaan kijken. Eerst lopen we verkeerd, maar daarna komen we goed dichtbij. Wat is dit gaaf. We filmen, maken foto's en selfies en wandelen daarna terug naar de gondel. Weer verder omlaag. Ook hier was onderweg naar de parking nog een grote waterval. Wederom een stop. Deze was nog veel indrukwekkender. Het water kwam echt naar beneden gedonderd.
Met de auto rijden we terug naar het appartement. Op de weg liggen berggeiten, we stoppen om foto's te maken. Daarna stoppen we bij de koeien en dan rijden we verder naar een enorme waterval. We parkeren de auto en in een kleine tien minuten wandelen we naar de Grawa waterval. Adembenemend. We hebben inmiddels vandaag al heel wat watervallen gezien en het blijft machtig om naar te kijken. Niet alleen omdat deze nog groter is dan de anderen, maar ook om het geluid en de rust.
We zitten nog maar net in de auto als we aan de overkant van het water op het looppad koeien zien liggen en lopen. We parkeren weer de auto en lopen via een bruggetje naar het wandelpad. Wat een gave beesten. Loei groot liggen ze daar te niksen of staan ze te grazen. We maken bergen foto's en filmpjes. Dan komt er een kudde berggeiten aangelopen, een fantastisch gezicht. We genieten. Als we terug lopen naar de auto en instappen merkt Jeff op dat hij het klepje van de GoPro kwijt is.
Natuurlijk, we zijn op vakantie. Ik let even niet op en meneer maakt weer iets kwijt. We zoeken bij de auto, in de auto, in zijn jas, tas overal. Rijden dan terug naar de waterval, bekijken de parkeerplek en rijden dan helemaal terug naar het eind van de gondels. Kijken hier op de parkeerplek, lopen weer naar de waterval en zoeken goed op de grond. Ik google of je die klepjes los kan kopen en dat kan. De prijs ligt net onder de 20 euro. We besluiten te stoppen en terug naar het appartement te rijden. We stappen in, Jeff pakt iets uit een bakje en wat ligt daar... natuurlijk het klepje! Een uur naar dat kreng gezocht, maar goed. Klepje is terug.
In het appartement rusten we wat uit, spelen we met de filmpjes en foto's en kleden we ons om voor het eten. We gaan eten bij Herr Klaus. Beiden hebben we een zeer lekkere hamburger en de maffiafriet, friet met knoflook en parmazaansekaas is echt fantastisch. We sluiten af met chocolademousse. Om 21.00 uur keren we doodmoe terug naar het appartement. Het was een pittige dag, veel gezien en gelopen, gezocht en genoten. Morgen weer een dag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley