Wijn, wijn, en wijn

Vandaag reden we na het ontbijt eerst naar Ceci Enrico, waar we onze vazen lieten vullen met Verdicchio, we nog wat losse flessen superiore kochten en de kersen uit de tuin proeften. Jan en Sonja gingen natuurlijk weer voor rode wijn. Ceci Enrico is een klein wijnboertje, waar enkel lokale mensen wijn halen. De wijn vind je niet in de winkels en het gaat er dan ook echt heel Italiaans aan toe.

Daarna reden we naar Moncaro, gisteren nog gesloten, vandaag wel open. Het is te merken dat dit echt een grote speler is. Niet maar 4 soorten wijn, maar wel 100. We proefden heel wat witte en rode wijnen. Wij namen een Pecorino wijn, inderdaad, die van de kaas mee, een Verdicchio, twee biologische Verdicchio's, rose en nog een dessertwijn mee. De laatste is een klein flesje, met een vloeibaar goud goedje. Duurder dan onze 5 grote kannen wijn, maar wel heel bijzonder. Jeff zn koppie stond dan ook meteen op standje blij toen hij deze wijn proefde. De honing die ze ook zelf maken was zo lekker dat ik wel een potje mee moest nemen.
Jan en Sonja gingen helemaal los en namen nog veel meer wijntjes mee... we lijken, ik herhaal lijken, wel een stel alcoholisten. Haha.

Hierna voorzagen we de auto van zijn verslaving en reden we naar een supermarkt waar we hammetjes, kaasjes, brood kochten voor tussen de middag en pasta voor thuis. Hierna reden we terug naar de b&b waar we genoten van ons eten en drinken en Jeff en ik een duik namen in het net geopende zwembad. Het was echt ijs en ijskoud maar wel lekker. Eenmaal eruit voelde je je huid tintelen. Terwijl we in de zon lagen te drogen en te verwarmen kroop er een zwarte slang voorbij. Dat was even schrikken maar volgens Francesco geen probleem, zolang hij zwart is, is er geen gevaar. Wel strooide hij daarna eucalyptus. De slangen vinden de geur daarvan heel vies en dus blijven ze ver weg.

Rond een uur of half 5 gingen we naar de oude stad van Senigallia waar we begonnen met een drankje op een terrasje, al lopende door het stadje aten we een ijsje en zochten we daarna een plekje voor een aperitivo. Vakantie is vooral lekker weinig moeten en veel genieten. Aan het strand dronken we bij Fred op de "rooftop" nog een drankje alvorens we in hetzelfde restaurant als de eerste avond nog een plank met extra friet deelden en een panna cotta als toetje namen. Daarna zaten we toch echt wel vol en was het tijd om terug naar de b&b te gaan. We waren moe en verlangden naar ons bed.