Völser Weiher en Bozen

Het is de eerste ochtend dat we wakker worden in Tiers. We doen het redelijk rustig aan. Eerst zetten we de oven aan, bakken we broodjes en dekken we de tafel buiten. Hier genieten we van ons ontbijt. Vervolgens smeren we broodjes voor de middag.

Vandaag gaan we naar Völser Weiher. Hier gaan we lekker liggen relaxen. Het is, mede door de ligging van het huisje, ruim 40 minuten rijden. Als we er aankomen parkeren we de auto en lopen in 10 minuten naar het meer. Hier leggen we onze handdoeken in de schaduw en doen we niet al te veel. We hangen met onze voeten wat in het water, maken een paar foto's en ik plons er ook een paar keer in. Lekker verfrissend! Terwijl ik in het zonnetje een beetje terug opwarm eten we onze broodjes. Dan bedenken we ons dat we wel genoeg hebben geluierd en gaan we een rondje wandelen in het natuurgebied hier.

We wandelen een dik uur, als we zo'n 30 minuten hebben gelopen besluiten we om te keren, er waren hier geen routes die rond liepen. De terugweg duurt een stuk langer. We hadden ons verkeken op hoeveel we hadden gedaald! Echt heel veel, dat betekende nu klimmen, klimmen en klimmen. Onze kuiten waren hier niet altijd even blij mee. Onderweg maakten we nog wat "sound of music" foto's voor Joke om daarna weer terug bij het meer te komen.

Bij het restaurantje doen we een drankje en delen we een stuk apfelstrudel met ijs. Dat smaakte best ok. We bekijken wat we dan gaan doen. Terug naar huis is ook zo wat. Daar is nogal weinig te doen. We rijden naar Bozen waar we het stadje bekijken. We drinken wat, lopen wat rond en eten een schnitzel. Overal zien we witte tafels staan. Vanavond is het witte festival. We zijn nog maar net klaar met eten of het begint te stortregenen. Niet normaal. We schuilen ergens en een Italiaan vraagt of we wat willen drinken. Als hij ontdekt dag we Nederlanders zijn wijst hij naar een Italiaans/Nederlandse vriendin waar we ook nog even mee kletsen.

De regen lijkt niet te stoppen en dus gaan we er maar doorheen naar de auto. In de stromende regen rijden we terug naar het huisje. Wat een hel! Het bergweggetje is nu echt te eng voor woorden. Morgen gaan we wat anders boeken!