Emilia

Vandaag is zo'n dag dat er niet heel veel te bloggen valt. Ik werd wakker met een suikerspiegel veel te hoog en dus deden we rustig aan. Jeff maakte het ontbijt, we aten een broodje en daarna trokken we onze zwemkleding aan om naar zee te gaan.

Aan het strand huurden we 2 bedjes en een parasol, die Italianen verdienen daar echt goud geld aan! We kwamen ergens in het midden te liggen. Denk je in, rijen en rijen met bedjes. De strandtent waar lagen had er iets meer dan 1000. De volgende strandtent ligt er ook weer strak tegen aan. Tot lunchtijd is het er behoorlijk druk, dan stroomt het hele strand in één keer leeg. We hebben zelfs de zee zo goed als voor onszelf.

Zelf halen we ook een broodje en pas rond 4 uur loopt het strand weer vol. Wij doen vooral niks. Het water is koud, we zijn verpest in Thailand ;-), nemen zo nu en dan een duik, lezen een boekje en hangen wat op onze bedjes. Om 17.00 uur keren we terug naar ons appartement.

We douchen, kleden ons mooi aan, ik draag mijn nieuwe ketting, nieuwe tas en we stappen in de auto. Het is 5 kwartier rijden naar ons favoriete restaurant in Italië. Het uitzicht bij Emilia is nog net zo mooi, net als de vriendelijke service, hier geen moeilijke blikken omdat we buitenlanders zijn, nee hier doen ze hun best. We genieten van hun geniale raviolli en de monkfish! We sluiten af met een panna cotta en dan is het al weer na 22.00 uur. We gaan terug naar de auto en rijden naar het appartement. Onderweg haal ik alvast wat slaap in. Eenmaal terug vallen we als een blok in slaap. Inpakken doen we morgen wel, dan verkassen we alweer.