Lekker eten

Jeff is deze ochtend een stuk vriendelijker, pas om kwart over 9 probeert hij mij wakker te maken. We staan rustig op en doen alles lekker op het gemakje. Douchen, ontbijtspullen verzamelen, aankleden en insmeren tegen het zonnetje. Even voor elf uur roept Sven hard naar binnen, "nog een fijne vakantie". Zijn vakantie en die van Anouk zit er op. Vandaag vliegen ze naar huis. We hadden gezellige buurtjes aan ze. Het laatste weekend in augustus gaan we in Zwolle nog een drankje doen.

Zij vertrekken en wij gaan ontbijten, daarna vertrekken wij ook, maar nog niet naar huis. We gaan naar Ostuni, Città di bianca. Ofwel de witte stad. De mensen in Ostuni zijn verplicht om hun huis ieder jaar te witten, aan de buitenkant wel te verstaan. We zijn onwijs benieuwd hoe dat er uit gaat zien. Het is ongeveer driekwartier rijden. We parkeren de auto voor ruim 3 uur op een stoffige parkeerplaats. De prijs € 1.75. Moet je in Amsterdam eens proberen.

Even twijfelen we of we een stadstour nemen in een karretje. We besluiten toch te gaan lopen. Het is even een korte klim naar boven. We doen eerst een drankje en gaan dan op stap. Lopen we eerst nog langs allemaal toeristische winkeltjes, met sleurhutten op zwembroeken, al snel komen we in de witte straatjes. Al snel voelen we een heerlijk windje. Doordat de stad zo hoog ligt, waait het heerlijk door de nauwe straatjes van Ostuni, met deze warmte meer dan welkom. We staan om de haverklap stil om foto's te maken. Hier een fotootje, daar een fotootje. Na een uurtje te hebben rondgedwaald komen we terug op t beginpunt van de mooie straatjes. Toen we aan de wandeling begonnen, stond er een enorme rij bij het plaatselijke bakkertje. We halen hier wat te eten, natuurlijk een panzerotto en ook nog een rustico en nog wat te drinken. De panzarotto is echt super lekker!

Daarna lopen we nog wat rond. Eigenlijk denken we dat we t wel gezien hebben, maar we hebben nog 1.5 uur parkeertijd en dus besluiten we nog even te kijken. We komen uit in een straatje met allemaal witte parapluutjes, waar ook nog eens lampjes aan hangen. Het ziet er nu al betoverend uit, in de avond moet dit helemaal een prachtig gezicht zijn. We maken heel wat foto's voordat we verder lopen. We komen uit op een plekje net onder de stad. We hebben vanaf hier een wijds uitzicht en kijken ook nog eens op de stad zelf.

Daarna lopen we echt terug. We stappen in de auto en rijden terug naar onze Trullo. Terug in de Trullo draai ik nog even een wasje, er is hier een wasmachine, onwijs fijn, dat scheelt thuis heel wat wasjes draaien. Daarna relaxen we even in de Trullo. Buiten is het echt zo heet. Aan het eind van de middag nemen we een duik in het zwembad. We kletsen, in het Engels met een halve Nederlandse/Franse die in Italië woont en werkt. Ze is hier samen met haar vriend en Engels is de taal die we alle vier op redelijk niveau spreken.

Na het zwemmen nemen we een warme douche, het is flink gaan waaien en we zijn goed afgekoeld. Daarna trekken we leuke kleren aan, vanavond gaan we eten bij Gaonas Officine del Gusto, in Martina Franca. Een wat luxer restaurant en dus kleden we ons wat netter. In iets meer dan een kwartiertje rijden we naar het stadje. We parkeren bij de kerk en zoeken de paal om te betalen. Niet te vinden. Wat nu? We spreken een mannetje aan, hij 2 heel oude vrouwtjes en die nemen ons mee naar weer een ander koppel. Overigens die vrouwtjes, eerder strompelend dan lopend, gooien hun oude lijven zonder te kijken gewoon voor de auto's en de Italianen, die scheuren der omheen. Het andere koppel weet te vertellen dat het bij de kerk sinds kort gratis is en dat we veel geluk hebben dat we een plekje hebben.

We lopen door Martina Franca, het ziet er niet heel gezellig uit en al snel komen we bij het restaurantje wat we hebben gereserveerd. Ze hebben geen cola light of zero, echt? Om de hoek was een supermarkt, we vragen of we het daar mogen halen en dat mag. Heb ik toch cola zero. We starten met gehaktballetjes in gele tomatensaus. Onwijs lekker, we krijgen er brood bij, zoals gebruikelijk in Italië. Het Italiaanse brood is op zn zachts gezegd niet zo lekker, maar dit brood... De risotto die volgt, met mortadella en pistache nootjes is echt hemels! Alsof een engeltje op je tong piest. Daarna tonijn en een witvisje. De witvis had een heel vies sausje en was echt niet lekker, maar de tonijn was echt heel lekker. We sloten af met een soort pannacotta, in de vorm van een grote aardbei, gemaakt van amandelmelk, met allemaal kleine stukjes amandel erbij. Een zeer lekker toetje! Met onze buikjes vol lopen we daarna nog even door het stadje. Het stadje, het andere deel, ziet er een stuk leuker uit. We wanen ons op een filmset en niet veel later in het theater. De straatjes zijn hier super schattig en leuk. Je kunt er heerlijk verdwalen, overal zitten nonna en nonno buiten voor de deur gezellig te kletsen. Terug in de Trullo nemen we niet eens meer een glaasje Limoncello, we zijn zo moe!