Een wereldrecord, nog één en GOUD

Na een snel ontbijt, enkel een yoghurtje rijden we naar de winkels. We brengen het ene oranje jurkje terug en willen gaan voor het andere jurkje wat we gisteren hadden gezien. In die winkel hing nog een jurkje, maat 42 was echt veel te groot en maat 40 uitverkocht. De maten in Frankrijk zijn iets anders dan in NL en dus had ik de 38 niet gepast. Ik besluit gek te doen en mijzelf in een 38 te proppen. Wonderbaarlijk past dit jurkje perfect en is hij echt veel leuker dan die andere. De keuze is snel gemaakt. Bij de kassa rekenen we ook nog een armbandje af en daarna gaan we richting Starbucks. Ik ben toe aan een chai latte en Jeff aan een caramel macchiato. 

Vanuit hier rijden we naar een bakkertje, in dit winkelcentrum zit er geen. Helaas is deze bakker gesloten wegens vakantie en dus rijden we naar nog een andere. 

Hier scoren we twee gebakjes en een stokbrood. We stoppen bij een supermarkt voor worstjes en verse jus en rijden dan naar de b&b. We eten de gebakjes meteen op en dan is het tijd om aan het zwembad te gaan liggen. We genieten twee uur van niets doen en ontspannen. Daarna gaan we lunchen. We verwarmen de worstjes en proppen ze op het stokbrood. We eten ze op en gaan dan wederom voor oranje kleding. Op naar dat waar we hiervoor komen; baanwielrennen. 

Het is niet ver rijden, enkel de garage is nogal slecht aangegeven. We rijden de verkeerde in. Gelukkig is deze de 1e 3 uur gratis. We rijden meteen weer naar buiten en moeten dan 3.50 betalen. Jeff op de knop drukken en gelukkig begrijpen ze het probleem. De poort gaat open en we rijden naar buiten. Na even zoeken vinden we de garage welke we hebben gereserveerd en vanuit daar is het een korte wandeling richting het stadion en zelfs hier voert oranje de boventoon. 

Ondanks dat het stadion overdekt is, is het hier bloedje bloedje bloedje heet. Ik koop zelfs een waaiertje omdat het gewoonweg niet te doen is. De Bullettrain uit Nederland doet wat het moet doen. Ze beginnen met een wereldrecord en het publiek is uitzinnig. Dit belooft een prachtige finale te worden. 

We hebben ondertussen even contact met het thuisfront, de bitterballen en ouders juichen zich ook schor en Jos die elders in Parijs aan een bbq zit, kijkt op haar telefoon mee. Als dan eindelijk de finale begint, is een deel van het stadionpubliek al vertrokken. Dikke prima, wij verhuizen van rij 2 naar rij 1. Vanuit hier schreeuwen, juichen en brullen we de bullettrain naar de finish. Wat een overmacht en wat een geweldig wereldrecord. We zijn bijna stemloos. Bij de medailleuitreiking valt des te meer op hoeveel oranje supporters hier zijn. Het stadion blijft goed gevuld en we zingen met zn allen in een flink sneller tempo het volkslied. De Fransen spelen dat hier zo traag af, daar hebben wij Nederlanders geen geduld voor. 

Na de wedstrijd eten we bij restaurant cocorico een goed stuk vlees en halen een ijsje bij de naastgelegen mac. Daarna gaan we terug naar de b&b. Slapen en hopen dat die stem het morgen nog doet. Morgen is een vrij rustige dag voor TeamNL en wij gaan lekker genieten in het TeamNL huis.