Vliegen naar Shanghai

Gisteren leek het huis van Jeffrey wel ontploft. Overal lagen kleren en andere spullen. Er moest nog van alles gebeuren en ook bleek het gloednieuwe koffieapparaat niet goed te werken, nog meer te regelen. Gelukkig zag rond half 3 alles er redelijk uit en toen de ouders van Jeff op de stoep stonden konden we nog even wat drinken, de laatste puntjes op de i zetten (en deed zijn mamma de rest van de afwas, dank!)

Vervolgens naar Schiphol waar we zo waren. Nog even langs de AH want ik had een hypo en een flesje Extran en een liga gingen er wel in. Ook nog een zak m&m's mee en zo konden we echt op pad. Alles is tegenwoordig geautomatiseerd dus bij KLM inchecken, bagage zelf inchecken, maar 16 en 14 kilo mee (we mochten pp 46!) nog een keer zwaaien naar de ouders van Jeff en toen kon het avontuur beginnen.

Eerst door de veiligheidscheck van schiphol, schijnveiligheid wel te verstaan, want na lang wachten, met Insuline en Advate in je tas moet dat natuurlijk extra gecheckt worden. Snel snel, nog een mesje in de tas wat naar beoordeling van de controleur mee mocht. Met een big smile keek de beste man, alsof Jeffrey niet bestond, aan en zei hij: " ik vertrouw jou wel" en hup mesje mee. Niet veel later kwam ik er achter dat er ook nog een pakje taksi mee gesmokkeld was.

Even rondgelopen door wat winkeltjes, her en der wat gekeken en toen besloten om iets lekkers te gaan eten. Voor mij een hamburger met dikke frieten en voor Jeff kipkabab. Veel beter dan de Mac die.er ook zat. Daarna langzaam richting de gate gelopen en ingecheckt. In eerste instantie zaten we in het middenpad maar omdat er 2 plekjes aan het raam vrij bleven mochten we daar zitten.

We waren nog niet opgestegen en het avondeten (nog een keer) werd geserveerd. Groentjes, rijst of noedels, kip of beef, fruit, een broodje en een salade. Veel te veel en dus aten we de helft maar op. Tijd om te gaan slapen. Lekker tegen elkaar aangehangen werden we ruim 4 uur later wakker. Nog maar de helft te gaan! Terwijl ik de film Frozen keek, sliep Jeff nog even verder. Alles in het zacht Engels en ondertiteld in het Chinees. Leuke ervaring. Niet veel later volgde het ontbijt. Eigenlijk hetzelfde als het avondeten alleen nu kregen we er nog een droog croissantje bij i p.v een broodje.

Inmiddels zijn we al een paar uur op de luchthaven van Shanghai. Het regende hier pijpenstelen, we waren moe en besloten op de luchthaven te blijven. Nauwelijks wat te doen, weinig mogelijkheden iets te eten en vriendelijkheid kennen ze hier echt niet. Ondertussen lachen we ons rot om de omroepster die haar best doet Engels te spreken.

Nog een paar uurtjes wachten en dan vliegen we verder naar Ho Chi Minh City. We hebben net even wat gerust/geslapen en gaan zo even kijken of we wat te eten kunnen vinden. Om 01:35 plaatselijke tijd landen we in Vietnam en we verlangen allebei naar een echt bed!

Xxx Esther en Jeffrey