Heuveltjes
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Jeffrey en Esther
26 April 2017 | Italië, Giardini Naxos
Na anderhalf uur op de snelweg tunneltje in, tunneltje uit te hebben gereden, gingen we van de tolweg af en reden we het eerste dorpje in. We genoten, het vakantiegevoel was duidelijk aanwezig. Na wat dorpjes, we kwamen zelfs een hele oude fiat 500 doe te koop stond en een fiat 600 tegen reden we de bergen in. Flinke stijgingen, enorme u-en s-bochten, benzine liep bijna uit de tank, prachtige uitzichten en toen opeens geen verharde weg meer. Op een gegeven moment was het heeeeel moeilijk omhoog komen. Jeff moest steeds op de handrem en rem trappen en dan heeeel veel gas geven om 20 cm vooruit te komen. Naast hem zat ik te beven, te trillen en te zweten van angst. Mijn ontbijt kwam terug naar boven en mijn voetjes hadden een plaatselijk zwembadje gecreëerd. Het duurde even maar uiteindelijk waren we boven. De auto hebben we toen maar even geparkeerd en laten afkoelen en ik heb wat traantjes gelaten. Gelukkig was Binkie der met zn grote sterke armen om mij te troosten.
Na een kwartiertje reden we verder. We zagen lama's, koeien en bergtoppen vol sneeuw onderweg. Langzaamaan werd het kouder en erg mistig. Verlieten we de boel vanmorgen in de bloedhitte, nu was het echt koud geworden. Halverwege stopten we bij ons favoriete wijnhuis, helaas was dat gesloten, wat rest waren een paar foto's voor de deur, een foto van een heleboel flessen wijn en een ongebruikte wijnkurk. Die hebben we dan maar meegenomen.
Vanuit hier was het nog 45 minuten rijden naar ons appartement/hotelletje.
Het appartement is prima. Super groot, alleen het ligbad is ieniemini. Dat is jammer we hadden ons verheugd op een warm bad. Na flink wat informatie van de eigenaar over de omgeving was het al bijna 4 uur toen we naar de supermarkt liepen voor onze lunch. We haalden een stokbroodje, wat jam en een gratis peer en aten dat in ons appartement op. Daarna hingen we wat in ons appartement en werd het tijd dat we onszelf herpakten en iets gingen doen.
Op naar Taormina, we pakten de auto en reden naar het stadje. Bijna daar parkeerden we de auto en namen we de shuttlebus naar de top om zo aan te komen in het stadje. Het stadje oogt vriendelijk, ziet er leuk uit en is gezellig. Veel winkeltjes voor toeristen en hier en daar mooie fotoplekken. We liepen wat rond, zoekende naar een speciale pasta, lekkere limoncelli en Poesia rose en witte wijn van Valenti, het wijnhuis waar we vanmiddag langs reden. Na een flink aantal winkeltjes vonden we de pasta en een goede limoncello. Esther en Jeffrey alletwee blij. Alleen nog maar de rose en witte wijn vinden en wij zijn tevree.
Inmiddels was het wel tijd geworden om iets te gaan eten. We zochten het restaurant wat ons was aangeraden. Helaas was dit gesloten en dus kozen we iets wat er vlak tegenover lag. Het eten was ok. Patatten op de pizza leek mij al heel lang een lekker idee.. helaas waren de frieten hier nog rauw en warem het niet de patatten die we steeds hadden gezien dus werd het een normale pizza.
Na t eten liepen we terug naar de shuttlebus die precies aankwam toen wij aangelopen kwamen. Huppa instappen en wegwezen. Binnen een paar minuten waren we terug bij de parkeergarage. Afrekenen en snel naar t appartement. Het is inmiddels ruim na 10 uur en na deze heftige dag zijn we goed moe. Tijd om naar bed te gaan dus!
Welterusten en tot morgen!
X Jeff en Esther
-
26 April 2017 - 22:43
Gerard Derksen:
Gelukkig zat ik niet achter het stuur. Wat zou ik gevloekt hebben. Slaap lekker.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley