Traptreden, traptreedjes, trappetjes, treden en tr

Je hebt ontbijtjes en je hebt ontbijtjes. Het ontbijt hier is duidelijk veel aandacht aan besteed. Verse hammetjes, kaas, jam, nutella, broodjes, croissantjes, fruit, noten, sapjes, ontbijtgranen, we kwamen echt niets te kort. Met onze buikjes gevuld konden we de dag beginnen. Vandaag is het weer niet heel mooi, de voorspellingen zijn dat het gaat regenen en onweren en dus trekken we een spijkerbroek aan en een vestje en kiezen we ervoor om in de auto te stappen en een stukje verder te rijden.

We rijden eerst naar Modica, een oud stadje wat bekend staat om zijn chocolade. Ongeveer een uurtje rijden en we zijn er. Er zijn hier heel veel winkeltjes waar je de chocolade kunt proeven. De chocolade is hier gemaakt zonder cacaoboter. Het mondgevoel is heel anders. Je voelt de kristallen van de suiker heel duidelijk en de cacaosmaak is veel nadrukkelijker aanwezig. Het is leuk om te zien en te proeven. We nemen wat mee als souveniertje en besluiten om wat te drinken op een terrasje. Op een blog hadden we gelezen dat caffe del' arte echt geweldig is. De eigenaar heeft altijd de droom gehad om zijn eigen winkeltje te hebben. De beste man is inmiddels 74 jaar en was helaas voor ons vandaag in het laboratorium. Onze ober wist wel te vertellen dat een Duitste schrijver een boek over hem heeft geschreven en liet dat ons zien. De cannoli hier zou geweldig zijn en dus besloten wij die uit te proberen. Een met ricotta en een met creme bianca, koffie en thee er bij en genieten maar. Dat deden we. Hierna liepen we verder, bezochten we de oudste chocolade winkel en liepen we de rest van het oude stadje door. Jeff had op internet gelezen dat er hier een heel goed lunch tentje zou zijn en dus namen we daar plaats. Vooraf hadden we een gekookt eitje, olijven, worteltjes in munt, rijstballetjes, brood, omelet,  gemengde groentjes, kaas, schapenkaas en een stukje worst. De rijstballetjes waren hier echt heel erg lekker! Eigenlijk zaten we toen al vol. De Italianen eten altijd 3 gangen en dan nog een toetje. We hadden ook nog beiden een portie ravioli gevuld met ricotta en tomatensaus besteld. Wederom erg lekker maar daarna barsten we toch wel uit onze voegen. Hoe die Italianen het doen is ons een raadsel.

We liepen terug naar de auto, kwamen onderweg nog mensen uit het hotel tegen en reden daarna verder naar Ragusa. Een oud stadje met verschillende wandelingen. Wij kozen voor de Unesco route. Een wandeling van een uur. Inclusief heel veel traptreden. We scanden met een QR-code de route en begonnen te wandelen. Vanaf boven aan zag het oude stadje er prachtig uit. We daalden af, vele treedjes naar beneden om wat rond te wandelen in het stadje zelf. Kochten een flesje water, het was inmiddels warm geworden en we waren zo onderhand een beetje uitgedroogd. Via een iets andere route liepen we terug. De traptreden moesten we helaas wel weer allemaal naar boven. En geloof mij dat was pittig. Meer dan 500 treden die niet allemaal even groot waren. Maar het was de uitzichten zeker waard.

Terug bij de auto was het nog een dik uur rijden. We stopten onderweg bij de Penny. Kochten een fles pure alcohol en een doos ijsjes. Lekker! Anderhalve Solero per persoon. Thuis in Nederland gaan we proberen zelf Limoncello te maken! We zijn benieuwd of dat gaat smaken!

Eenmaal terug in het hotel hangen er gordijnen. Daar hadden we deze morgen om gevraagd. Wat een ellende was dat, ramen zonder gordijn. Om 5 uur was het al volledig licht. T geluk was dat er een Nederlands stel in het hotelletje is, die Italiaans spreken en dus voor ons gordijnen hebben geregeld. De nieuwe moderne gordijnen waren nog niet binnen en de oude zijn lelijk. Nou jammer dan, liever lelijke gordijnen dan geen gordijnen. De kamer en badkamer zijn ook meteen schoongemaakt dus dat was prettig terug komen.

We hebben ongeveer een uurtje op bed gelegen en zijn toen eens gaan kijken naar een restautantje. Dat werd al snel het kippenhok naast het hotel. Het zit hier vol Italianen, om t hardst te schreeuwen allemaal, maar als het zo druk is moet het wel goed zijn. Jeff werd op een gegeven moment wel onwijs ongeduldig want het duurde hem te lang voordat hij mocht bestellen. Vooraf hebben we wat gefrituurde dingetjes gegeten, vooral de mozzarellasticks waren erg lekker en straks krijgen we nog een pizza. We zijn wel zo slim geweest om die te gaan delen. Het is inmiddels half elf en de hoogste tijd om deze blog online te zetten.

Voor jullie alvast slaap lekker!
Liefs Jeffrey en Esther