Hallo Trullo

Na een vrij kort nachtje, de wekker staat extra vroeg omdat we al onze spullen nog in moeten pakken, rijden we om 10.00 uur weg bij Villa Felicia. We gaan beginnen al aan de "terugweg". We rijden naar Locorotondo, ongeveer 1.5 uur noordelijker dan waar we nu zitten. Ook hier blijven we nog 5 nachten en ook Rome en Levanto gaan we nog bezoeken, dus van echt teruggaan is nog geen sprake.

Onderweg stoppen we nog even om te tanken en als we er bijna zijn, blijkt er een omleiding te zijn. Iets na 12 uur komen we aan bij "onze" Trullo. De omgeving richting het verblijf is al prachtig. Paarse bloemen en heel veel Trulli. Om half 1 is onze Trullo klaar en mogen we binnen. Dit is geweldig! Onwijs authentiek, klein, oude details met hier en daar eem moderne noot, een badkamer en airco. We beschikken over een eigen keukentje, een enorme koelkast met vriezer, hallo limoncello! De vader van de eigenaar heeft ons binnen gelaten, we pakken onze spullen uit en als we bijna klaar zijn komt de eigenaar.

Antonio, de eigenaar spreekt goed Engels, hij vertelt dat zijn grootouders vroeger in de Trullo hebben gewoond. Dat o.a. de openhaard nog authentiek is. We krijgen eettips voor in de omgeving, hij legt uit waarom er zo'n herrie is buiten, er worden gasleidingen aangelegd zodat de huizen op gas aangesloten kunnen worden (echt?!?), vertelt over de gym die er is, het zwembad en het "ontbijt" wat hij in de Trulli heeft gelegd. We pakken de rest van de spullen uit en besluiten dan om naar Monopoli te gaan, een havenstadje op zo'n 40 minuutjes rijden.

We parkeren de auto in de brandende zon, het is echt bloed en bloedheet hier. Een hittegolf, dat is te merken. In jaren is het hier niet zo warm geweest aldus de locale bewoners. We lopen in een kwartiertje naar de stad. Het eerste dat we doen is neerploffen op een terrasje en wat drinken en eten bestellen. Vocht aanvullen is hier hoog nodig. We genieten van panzerottini, een ijskoude cola zero en een wijntje. Daarna lopen we wat door de prachtige steegjes richting de kerk met de doodskoppen.

We hebben maar 1 mondkapje meegenomen en dus moeten we één voor één hier naar binnen. In de kerk tref je mummy's aan, zowel voormalige vrouwen als mannen, rijk en arm. Hier willen ze laten zien dat je allemaal (na de dood) gelijk bent (voor God). Een mooie gedachte. De buitenkant van de kerk is versierd met doodskopjes. Bijna hillarisch. We wandelen verder en komen uit bij de oude haven.

Hier kabbelen oude kleine bootjes rustig op het water, ze deinen op het ritme van de zee. Terwijl we foto's maken en in de schaduw wat rusten komt een plaatselijke visser binnen. In no time staat het hier vol met locals, die allen verse vis kopen. Dat wat ze hebben gevangen. Een prachtig gezicht. We maken wat foto's en krijgen van enkele Italianen de gelegenheid om hun buit te fotograferen. We willen terug lopen als een oud mannetje ons vraagt hoe we heten. Direct begint hij een liedje te zingen, accordeon erbij en het klinkt zowaar grappig. We geven m wat geld en lopen dan verder.

We komen uit in een straatje waar verschillende winkeltjes olijfolie verkopen in de meest mooie flessen. We moeten wederom om en om naar binnen. Eén eigenaar roept Jeff binnen, er zijn geen anderen binnen, als we uitleggen dat we één kapje in de auto hebben laten liggen en het ver terug lopen is, krijgen we van hem een kapje. We kopen er een fles olijfolie en een trulloflesje limoncello. Daarna slenteren we nog wat verder door de straatjes.

Als we het geslenter beu zijn, strijken we neer op een terrasje, tijd voor wat drinken. Als mijn suiker na een uurtje flink gedaald blijkt, bestellen we een ijsje. Gadver bah! Dat was vies. We zoeken een pizzaria uit, whatsappen die voor een tafeltje en lopen dan het nieuwe centrum in. Nog even een boxer voor Jeff scoren! Eentje met heel veel Daffy Ducks erop! Keigrappig. Dan is het al bijna acht uur en lopen we naar Chinè, de pizzaria.

We bestellen wat te drinken en 2 pizza's, ik loop naar het toilet en onderweg staan ze in het gangpad de pizzabodems te draaien, een grappig gezicht. Niet veel later komen onze pizza's. We hebben gekozen voor een gefrituurde pizza, denkende dat we dan een panzarotto zouden krijgen. Niet dus, de bodem is gewoon in de frituur gepleurd en daarop de saus gelegd. Niet lekker! De andere pizza is prima. Na het eten lopen we terug naar de auto en rijden we naar onze Trullo.

Bij de Trullo genieten we nog van een limoncello voordat we gaan slapen. Uitgeput vallen we in daarna in slaap, wat een indrukken!

Foto's van ons avontuur vind je op onze Journi!