Memorylane

Wat een lange dag in heet Rome had moeten worden, wordt een stuk minder lang en nat. Niet zozeer omdat wij te lui zijn om ons bed uit te komen, al stonden we nu ook weer niet om 6 uur springend naast ons bed, maar vooral omdat de trein dacht stil te gaan staan op een spoorwegovergang.
Alle wegen liepen vol en in de auto kon je geen kant op, zo ook wij. We waren onderweg naar de metro, een ritje van een kwartiertje wat al snel uitliep tot een uurtje. Uiteindelijk zijn we bij een heel andere metrohalte opgestapt om naar Rome te vertrekken.

De mooiste herinnering aan de stad Rome zelf, ligt eigenlijk in een andere stad. Het Vaticaan. We nemen de metro richting het Vaticaan en moeten dan nog een stukje wandelen. Onderweg zijn we wel 100x aangesproken of we dit of dat wilden, dat we verkeerd liepen voor t Vaticaan, dat ze tickets konden regelen etc. etc. etc. Dat gebedel en opdringerige hadden we in Puglia niet echt gemist.

Bij de St-Pietersbasiliek, kwamen alle mooie herinneringen aan onze trouwdag weer boven. We hebben getracht de basiliek op te eten, op de foto's is dat aardig gelukt. Hebben de foto die in de gang op canvas hangt geprobeerd na te maken en hebben dit keer ook een foto van onszelf met de basiliek laten maken.

Vanuit het Vaticaan was het een klein uurtje lopen naar Trastevere, we hadden gelezen dat je hier leuke straatjes hebt waar je fijn doorheen kunt slenteren. Eigenlijk zijn het maar 2 leuke straatjes. We liepen voorbij een restaurantje wat zowel op google heel goed scoorde, als op the fork. Dat was wel te zien aan de rij. Over een uurtje konden we terecht. We liepen iets door en kwamen op een pleintje bij een kerk uit. Dit herkende ik meteen, de vorige keer vond hier een huwelijk plaats. We nemen plaats op een terrasje, in het zuinige zonnetje en bestellen een cola zero en sprite.. Als de rekening komt, nondeju, hier deden we gisteren 6 drankjes voor. Daarna lopen we terug naar Tonnarello om te lunchen.

We bestellen gefrituurde hapjes, we krijgen een soort bitterballen, gevuld met rijst, kaas, tomaat en ook met kaas en aardappel. Eigenlijk helemaal zo gek nog niet. Daarnaast delen we meloen met rauwe ham en een pasta met gehaktballen, om af te sluiten met pannacotta. Zowaar erg lekkere en met verse aardbeien. Halverwege ons eten komt er een groepje aangelopen, een van de meiden, ik schat haar eind 20, heeft haar mondkapje aan een ketting hangen. Ik complimenteer haar met de ketting en voordat ik het weet vertelt ze dat zij deze zelf maakt en krijg ik haar ketting. Onwijs lief en handig. Raak ik mijn muilkorf tenminste niet meer kwijt.

Vanuit hier lopen we naar het uitzichtpunt van Rome. Eenmaal boven bedenken we dat we hier de vorige keer ook waren en dat het eigenlijk helemaal niet zo boeiend is. We nemen de bus richting Quartiere Coppedè, dat betekent 2 keer overstappen. Als we uitstappen en de volgende bus in willen, rijdt de bestuurder gewoon door, dat gebeurt ons daarna nog een keer.... doen ze hier, als ze te laat zijn om tijd in te halen. Onwijs handig joh, NOT. Aangekomen op de plaats van bestemming, we wilden daar graag foto's maken, staat er een enorm busje voor de plek die we wilden fotograferen. Hebben wij weer.
We maken toch wat foto's, kijken wat rond en nemen dan weer een bus. Op naar de Spaanse trappen.

Een ieder die weleens in Rome is geweest, weet dat het daar altijd krioelt van de mensen. Niet normaal hoe druk het daar altijd is. Nu niet, we maken op een bijna lege trap foto's. Van ons en van t restaurant waar we ooit onze verloving vierden. Daarna gaan we bij De Fontana della Barcaccia (Fontein van de lelijke boot) zitten. Een agente stapt er in en tapt er water. Dat mag blijkbaar. Handig want ook ons flesje is leeg. Via google zoeken we een restaurant en Jeff komt met een goed idee, hij whatsappt en er is nog plek. Iets meer dan een half uurtje lopen. We hebben de tijd en lopen via de straat met dure winkels richting het restaurant. Onderweg stoppen we bij een vioolspeler en de Intimissimi. Even shoppen. We vervolgen onze weg richting colosseum, waar het restaurant in de buurt zit.

We eten vanavond bij La Taverna dei Fori Imperiali waar we de lekkerste pasta ooit hebben gegeten. Zwaardvis en sinaasappel is hierbij de key. Vervolgens eten we super lekkere lamskoteletten en sluiten we af met een wittechocoladesouffle en een granité (half bevroren ijs) van rode wijn en perziken . Wat jammer dat we dit restaurantje nu pas ontdekken, echt onwijs lekker het eten en de bediening is super vriendelijk, spreekt goed Engels en onwijs enthousiast. Recepten worden met liefde gedeeld. Overigens is de witte huiswijn ook een dikke aanrader. 8 euro voor een halve liter. Wellicht wat duurder eten dan gemiddeld in Italië, maar hej, daar krijg je wel heel veel voor terug.

Het is al na elven als we naar het colosseum lopen. We maken een filmpje en een aantal foto's. Daarna is het tijd om de oude stad echt achter ons te laten. We stappen op de bus richting de auto, om daarna met de auto in 12 minuten naar ons hotel te rijden. Morgen gaan we naar Levanto, eten we onwijs lekker ijs en een nog betere pizza!