Een paar daagjes strand

De afgelopen dagen hebben we vooral op het strand gehangen. Gisterenmiddag kwam eindelijk de langverwachte zon door de wolken heen en konden we echt volop genieten van de Italiaanse zon. 

We waren veel in de zee te vinden, afkoelen en daarna terug naar ons strandbedje waar ik vooral veel aan het lezen was. In de avond reden we naar Emilia, iets meer dan 5 kwartier rijden. We zagen de prachtige heuvels gloeien in de gouden zon, wat een prachtig zicht. Bij Emilia hadden we een tafeltje aan het water, hier zagen we langzaam de zon achter de berg weg zakken. Romantischer ging het niet worden, of toch wel? Zoals ieder jaar was Nonno Franco nog steeds aan het werk en ook dit jaar kregen we weer prachtige bloemen van hem op tafel. We genoten van de pasta, zeeduivel en panna cotta. De rit naar huis heb ik nauwelijks meegekregen. 

Vandaag deden we zoals de Italianen, vroeg naar het strand en rond het middaguur het strand verlaten. We liepen even naar de supermarkt voor parmezaanse kaas en kookten daarna de pasta die we gisteren bin Emilia hadden meegekregen. Met een salade caprese erbij hadden we een heerlijke lunch. We hebben alvast wat opgeruimd, want morgen reizen we weer verder en tegen vier uur liepen we terug naar het strand. Langzaam zagen we ook het strand en de zee weer volstromen. 

De avond aten we bij een Bistrot om de hoek. De sfeer was magisch, romantisch gezellig. Helaas was de pizza echt niet te eten. Gelukkig hadden we ook nog arrosticini besteld en deze waren wel echt heel lekker, net als de gefrituurde kaas. Arrosticini zijn stokjes vlees uit deze regio (Abruzzen) en het is bijna jammer dat we die stokjes nu pas voor het eerst aten. 

Terug in ons appartement pakken we onze spullen weer in, morgen verlaten we de boel hier alweer. Als alles ingepakt is, lees ik verder in mijn boek, vanmorgen in begonnen en tsja, dat moet gewoon uit. Als het boek eenmaal uit is, gaan we slapen. Morgenochtend gaan we nog even naar het strand en dan reizen we door naar Jeff zn kerstcadeautje.