Op naar Disney

Vandaag verplaatsen we ons van hotel. We gaan richting Disney waar we vanavond verblijven in Disney's All-Star Music Resort. 

Voordat we daar zijn moeten we nog zo'n 2.5 uur rijden. 

Nadat we voor de laatste keer hebben ontbeten op het balkon pakken we onze laatste spullen in. We doen dit tactisch omdat we maar 1 nachtje verblijven op de volgende locatie. In één koffer zit alle kleding. Deze koffer kan prima in de auto blijven liggen. Net als de tas met schoenen. Het is niet zo erg als dit warm wordt. 

De andere koffer en handbagagetassen, lees medicijnen en eten, nemen we wel mee naar onze kamer. Deze bagage wordt daarna namelijk gebracht naar het volgende hotel. Ideaal. 

Onderweg gaat alles voorspoedig. We stoppen voor een toiletstop bij de mac en kopen daar een smoothie. Eenmaal terug in de auto blijkt dat er allemaal stukjes plastic in de smoothie zitten. Die drinken we dus niet op. 

Niet veel later komen we aan bij het resort. Het is pas 13.00 uur als we bij het resort aankomen, toch is onze kamer al gereed. Ontzettend fijn. We krijgen kamer 2719 toegewezen, onze postcode thuis en deze kamer ligt ongeveer tegen de parkeerplaatsen aan. We gooien onze spullen in de kamer en gaan dan het resort ontdekken. 

Het resort is huge, ruim 9000 kamers. Echt gewoon niet voor te stellen. We wandelen wat rond, kijken bij het zwembad en lopen dan terug naar de kamer. We besluiten naar Celebration te gaan. Een klein dorpje in de buurt. Voordat we kunnen vertrekken blijkt Jeff weereens iets kwijt te zijn geraakt. Dit keer is het zijn creditcard. Terwijl Jeff naar de lost en found gaat, loop ik onze ronde nogmaals. Halverwege de route kom ik midden op het pad een zilverkleurig pasje tegen. Creditcard gevonden...

Celebration is een klein schattig stadje waar we een ijsje kopen en deze rondwandelend door het park opeten. We komen weer honderden eekhoorntjes tegen, Jeff zn favoriete diertjes. Daarna doen we in het zonnetje op een terrasje een drankje. Hier zoeken we ook een geschikt restaurantje uit. Japans wordt het. Het is een kleine tien minuten rijden. We vallen hier van de ene in de andere verbazing. Mensen zo tonnetje rond als maar kan, niet eens passend op twee stoelen, maar ook mensen met zwaar opgespoten lippen, enorme bossen fakehaar en een zonnebril op in het restaurant, het eten wordt ondertussen live gestreamd met de buitenwereld alsof het de normaalste zaak van de wereld is. De sushi is prima. De steak, die we rare bestelden ongeveer welldone. Amerikanen he, bang voor rauw vlees.

Na het eten gaan we lekker terug naar het resort. We doen nog een avondwandeling en duiken dan ons bedje in. Morgenochtend gaat de wekker al om 6 uur. We willen uiterlijk om 6.45 uur onze kamer verlaten.