Etretat

Vandaag zijn we de dag lekker rustig begonnen. Na een uitgebreid ontbijtje hebben we gevraagd of het zwembad open kon, de zon scheen en daar wilden we even gebruik van maken. Het zwemmen was prettig en tegen de tijd dat de zon verdween besloten we om te gaan douchen en naar Étretat te rijden. 

Na het douchen trokken we wat leuke kleren uit de tas. Vanavond hebben we gereserveerd bij Le DonJon en daar wilden we ons wel een beetje op kleden. Jeff besloot om zijn overhemd in de auto te laten liggen en eerst rond te lopen in een t-shirt. De rit naar Étretat was een klein uurtje, de auto parkeerden we vast bij het restautant en tegen twee uur liepen we richting het stadje. Het stadje zelf is één grote toeristische meuk. Restaurants die niet hoger dan 2.5 scoren op Google maps en veel kermisattracties. Na even zoeken treffen we toch een leuk plekje aan om te lunchen. We kiezen ervoor om een plank met kaasjes en vleeswaren te delen. We zitten er heerlijk rustig totdat een schreeuwend viertal Nederlanders er ook komen zitten. "Waarom dit een "croque monsieur" noemen? Willen die fransen duur doen? Noem zo'n kreng toch gewoon een tosti." Was één van de prachtige oneliners waar we van mochten meegenieten. Gelukkig zijn ze een stuk sneller klaar dan wij en ook weer foetsie. 

Na de lunch lopen we richting het strand, inmiddels is de zon volop gaan schijnen en besluiten we links de heuvel op te klimmen zodat we mooi uitzicht hebben op de olifantenrots. We denken dan nog, dat we straks wel de andere kant zullen doen. Eenmaal boven kunnen we nog veel verder lopen en zien we prachtige kliffen en verlaten strandjes waar we graag hadden gaan liggen. Helaas, daar kan je alleen komen met een bootje. Als we verder wandelen zien we een prachtige golfbaan. Hier golfen moet toch echt wel super tof zijn. We wandelen nog een stuk verder langs de golfbaan totdat het tijd is om terug te keren. Het was een prachtige wandeling, we hadden graag nog veel verder gelopen, dat was helaas tijdtechnisch niet mogelijk. Ook de andere kant naar boven is geen optie meer. Beneden doen we aan het strand nog wel even een drankje voor we terug klimmen richting het restaurant. 

Hier beginnen we op het terras met prachtig uitzicht over zee, de stad en de kliffen met een aperitief. Binnen hadden we ook een mooi uitzicht en de zonsondergang was prachtig. Het eten was heerlijk, we genoten echt. De zeeduivel, het gerecht met de courgettes, de amuses, stuk voor stuk om van te genieten, met als absoluut hoogtepunt de kreeft. Nondeju. De ster die dit restaurant heeft is meer dan verdiend. 

We rijden terug naar Honfleur, waar wel 14 julliet wordt gevierd, het is precies afgelopen als wij terug komen en het is onmogelijk druk in het stadje. Gelukkig rijden wij de goede kant op en hebben we er niet heel veel last van. Het is al ruim na twaalven en tijd om te gaan slapen, morgen gaan we verplaatsen en moeten we ook nog een tent opzetten...