De maan in de zee zien zakken

Om kwart over 8 gaat de wekker al. We zijn doodop, het was een kort nachtje maar willen vroeg naar het restaurant. Eerst bellen we, maar dan worden we afgescheept dat we later maar terug moeten bellen als de avondshift aanwezig is... een gevondenvoorwerpenbak kennen ze hier niet.

We ontbijten in het zonnetje op ons balkon. Dit keer met croissantjes en stokbrood. Iedere ochtend wordt dat rond half 9 voor de deur gezet. Na het ontbijt pakken we onze spullen en rijden we, voordat we naar Antibes rijden, langs het restaurant waar we gisteren waren. We lopen naar binnen, de manager is nog altijd dezelfde hork als vanmorgen, maar het personeel is zeer vriendelijk. Ze helpen zoeken, ploegen het zand om en kijken achter. Helaas niets gevonden. We balen, teleurgesteld willen we terug naar de auto gaan. Dan worden we aangesproken door de tuinman, of we iets zoeken? Ja best wel, hij pakt iets van de bartafel, waar we al even naast stonden, mijn leren fototag van onze trouwdag. Ik kan die man wel om zijn nek vliegen. Een stuk blijer verlaten we het restaurant. Heel even twijfelen we nog om op het strand te gaan liggen. Toch besluiten we naar Antibes te rijden.

De auto parkeren we buiten Antibes en we wandelen in een kwartier langs de haven naar het centrum. In het water zien we grote vissen en nog grotere bootjes. Ziet er heel leuk uit, nog maar even doorwerken en ons huis verkopen, dan kunnen we wellicht een miniatuurversie kopen.

We wandelen door de binnenstad, zoeken wat stillere straatjes, kopen wat te drinken en geheime zachte wangetjeszalf voor Jeff. Daarna is het shoptijd voor Jeff en koopt hij een nieuwe streepjestrui. Daarna lopen we naar het strand. Hier is het, zonder schaduw helemaal niet te doen. We zoeken een restaurantje uit in een klein straatje, vol met schaduw en ventilatoren. Chez Mymy et Kris is een goede keus. Super lekker eten, vriendelijke eigenaar en een leuk sfeertje. Naast ons zit een gepensioneerde Engelsman en we raken in gesprek. Hij trakteert Jeff op nog een Mojito en mij op een cola zero. Het is al ver na vier uur als we teruglopen naar de auto. Nog een klein ijsje voor onderweg en dan terug naar de b&b. Lekker douchen en omkleden.

Voor het avondeten rijden we naar La Table de Kiyama. Een zeer bijzonder restaurant. Een boom groeit van binnenuit gewoon door het dak. Hoe dan? Het eten, zeker de voorgerechten en Japanse biefstuk, is heerlijk. Na het eten wandelen we nog even langs het strand. De maan hangt ontzettend laag en is knalrood. We kunnen m bijna in de zee zien zakken...