Cultureel gedoe

Vandaag willen we de omgeving wat meer verkennen. We zijn hier tenslotte niet alleen maar gekomen voor het strand. Voor de zekerheid gooien we wel de zwemkleding en stoeltjes in de auto. Je weet maar nooit wat je tegenkomt en hoe warm het gaat worden. Daarnaast, zolang het in de auto ligt, hebben wij er geen last van. 

We rijden als eerste naar Villefranche-sur-Mer. Een schattig dorpje aan zee. We wandelen door de smalle straatjes. Zoeken naar een oranje overhemd voor Jeff. Denken we er eindelijk een te vinden, vindt hij het net een jurk. Zit in zijn hoofd, ik weet het maar wat daar eenmaal inzit...

We kopen een leuk armbandje voor mij en dan niet veel later nog een parelarmband. We wandelen door de 130 meter lange overdekte straat. Struinen langs de zee en klimmen terug naar boven. Gaan dan lunchen bij Les Garcons, waar de coquilles zeer goed smaken, net als de tonijn en waar de risotto overheerlijk was. Enige minpuntje, het dessert van de dag; pannacotta was op. Hoe dan? En dat koppie van Jeff.

We wandelen nog even verder en dan terug naar de auto. We willen eigenlijk naar Èze maar zijn bang dat het te warm is. We rijden naar Èze sur Mer en gaan eerst even naar het strand. 

De auto parkeren we aan de ene kant van het spoor, via een brug steken we het spoor over en dan mogen we flink wat traptreden naar beneden. Het is een fikse wandeling, maar wel één met mooie uitzichten. Dan komen we bij het kiezelstrand. We zoeken een rustig plekje uit, zetten de stoeltjes neer en de parasol en genieten van de rust en verkoeling van de zee. Ik lees het boek wat ik twee dagen geleden van Inge meekreeg uit en we maken enkele foto's. Het water is hier super helder en verschillende kleuren turquoise/blauw.

Even voor zeven uur vinden we het prima en rijden we naar Èze zelf. Hier is het nu bijna uitgestorven. De toeristische winkeltjes met prullaria, allemaal dingen waarvan je niet wist dat je ze nodig had, maar er heel leuk uitzien, zijn net dicht. Hierdoor zijn er nog maar weinig mensen in dit dorpje te vinden. Heerlijk. We kunnen daardoor extra genieten van de prachtige straatjes. Het ene moment klim je weer omhoog om daarna weer omlaag te wandelen. Je hebt hier echt het gevoel dat er iemand in zingen uitbarst en je op de set van Belle en het Beest aanwezig bent. Met een klein uurtje hebben we het wel gezien en gaan we terug naar de auto. 

We rijden naar Nice oldtown waar we gereserveerd hebben bij een restaurant aan en op het water. We moeten een flink rondje rijden voor een parkeerplek, we hadden vooraf beter moeten kijken, waardoor we niet veel tijd meer hebben om hier nog even rond te kijken. We maken een foto in één van de enorme metalen wielrenfietsen, die hier geplaatst is wegens het finishen van de Tour de France in Nice dit jaar. Iets met Olympische Spelen ofzo waardoor het niet in Parijs kon...

Het restaurant ligt prachtig, we krijgen het meest romantische tafeltje, helemaal aan het uiteinde waardoor je echt heerlijk over zee wegkijkt en genieten van lekker eten. Verschillende soorten rauwe sashimi vis, dan twee voorgerechten wederom rauwe en ceviche vis en als hoofd delen we een soort zeeduivel in champagnesaus met een mosselsalade. Als dessert delen we bevroren meloen in een leeggelepelde meloen. Super lekker. 

Daarna is het toch wel tijd om deze drukke dag af te sluiten. Onze oogjes zijn moe