Een bijzondere lunch

Een uur of tien is het, als we wakker worden. De wegwedstrijd voor de mannen op de fiets komt ook hier vlak langs, waardoor we het dorp niet uit kunnen. We besluiten om de wegwedstrijd te gaan kijken. Na iets meer dan 65km komen ze hier voorbij. Omdat de wedstrijd om 11 uur pas start vinden we het vroeg genoeg om rond 12 uur langs de weg te gaan staan. Om kwart voor 12 stappen we in de auto en rijden we tot aan de blokkade. We zetten onze auto aan de rand van de weg, met instemming van de politie en gaan dan aan de kant staan.

We pakken de vlag uit, trekken onze oranje vestjes aan want het is best koud en gaan dan nog even op een muurtje zitten. We komen in aanraking met een grappig ventje, Axel en zijn broer, zus en vader. Met het kleine beetje Frans van mij, nog minder Engels van de zus hebben we een conversatie. Het is gezellig. Als de renners voorbij zijn, worden we bij hun thuis uitgenodigd voor de lunch. Hier zeggen we natuurlijk ja op.

Heel het huisje wordt aan ons laten zien. De zolder is echt super laag, althans de hal. De kamers hebben gelukkig wel sta hoogte. Ook de rest van het huisje is klein en echt Frans. Het is ontzettend gezellig. De barbecue gaat aan, pasta met kaas wordt gemaakt en de 4-jarige Axel is door het dolle heen. De vader blijkt fotograaf en maakt mooie foto's. Wanneer we weg gaan, krijgen we één van zijn werken ingelijst mee naar huis. Wat ontzettend tof is dat. We boffen maar. Meteen appen we Jos, een oud studiegenoot. Zij komt nog naar Parijs en kan zo wat typisch Nederlands eten meenemen.

Het is al rond 18 uur als we terug thuis zijn. We zoeken een restaurantje uit, maken een reservering en hangen even op bed. Even onze rust pakken. We zitten nog maar net in de auto als het begint te regenen. Best wel hard. We horen dat de hockeysters zelfs zonder publiek moeten spelen, omdat er zulk noodweer wordt voorspeld. Wij eten vrij op t gemakje en rijden dan, in droog weer, weer terug.

Vanuit onze kamer kunnen we het onweer in Parijs zien. Bij ons, we zitten toch een uurtje van Parijs vandaan valt het allemaal goed mee en wij gaan dan ook gewoon met open ramen slapen.