Ik zie duizend kleuren groen

Riep ik niet keihard vakantie afgelopen vrijdag? In mijn belevenis is dat uitslapen en vooral niet teveel doen. Vandaag ging de wekker al om 4.30 uur, ik bedoel...

Om 5 uur stond de chauffeur voor de deur, mijn tanden had ik gepoetst, mijn kleren aan en mn lippen gestift. Die lenzen zouden later wel komen, in de auto was ik toch echt van plan om nog even verder te slapen.

Sam, de chauffeur had echter andere plannen, hier een stopje, daar een stopje van slapen kwam niet heel veel. Tegen zes uur kwamen we bij Wilpattu aan. Eerst een snel ontbijt en dan de jeep in, op safari.

Het terrein is enorm hobbelig en Jeff ligt meteen in een deuk, ik kan met mn voeten niet bij de grond en schut dus serieus alle kanten op. Als eerste komen we een aantal vogels tegen. Het mooiste vogeltje vinden we toch wel de Groene bijeneter. Fel gekleurd en toch, dankzij zijn kleur groen niet opvallend. We zien werkelijk duizend kleuren groen. We hebben geluk, we komen al snel een olifant in het water tegen en niet veel later een luipaard. We hebben de beste spot om m te bezichtigen en weten heel wat foto's en filmpjes te schieten. Daarna rijden we verder en komen we heel veel hertjes tegen, maar ook een krokodil, mangussen, pauwen en een aantal waterbuffels. Tegen 13.00 uur is het lunchtijd en hier zit het vol met aapjes, goed opletten want ze jatten alles uit je tas, hand of zelfs auto.

Na de lunch zien we nog een olifant, nog een luipaard en een wild zwijn. Natuurlijk wederom veel vogels en hertjes. Er zitten behoorlijk wat diertjes verstop in dit enorme park. Als we richting de uitgang van het park rijden, komen we nog een beer tegen. Tof om die ook nog op het lijstje te kunnen zetten.

In een uurtje rijden we terug, we maken nog een korte stop bij Keells, cola zero en koekjes inslaan en een vers sapje, maar vooral muggenspray. Eenmaal bij de kassa wordt ons geduld echt getest. Drie mensen voor ons en 23 minuten wachten. De beste kassamedewerker bakt er weinig van en moet na het scannen en afrekenen ook de spullen nog inpakken en ook dat gaat traag, heel traag. Sri Lankaanse luiheid noemen we t maar, zelf je tas inpakken is niet heel moeilijk toch? Overigens gaat het bij de andere kassa's wel iets sneller. We begrijpen nu de korte rij bij deze kassa. De localen kennen hun pappenheimers.

Eenmaal terug in het hotel koelen we even af in de kamer. Zwemmen is geen optie meer want het begint te regenen en te onweren. Daarna gaan we eten in het restaurant van het hotel. Het eten is hier prima en zo hoeven we niet echt de deur meer uit. Na het eten nemen we een douche, daar zijn we wel aan toe en pakken we de koffers, zover we die leeg hadden gehaald weer in. Daarna stappen we ons bed in. Het was een lange dag en we zijn toe aan slaap. Morgen verkassen we alweer. We gaan een beetje bijslapen op t strand.