Tuktuk, tuktuk, tuktuk

We staan bijtijds op om van deze dag te genieten, na het ontbijt ploffen we bij het zwembad neer. Nog even een uurtje zon pakken voordat we met de taxi naar Nuwara Eliya vertrekken.

De chauffeur is ruim op tijd, zeg maar 40 minuten te vroeg. Helaas hebben wij daar niet op gerekend en dus moet hij eventjes wachten. Het is een vriendelijke man en hij spreekt goed Engels. Onderweg stoppen we bij een mooie waterval op zijn initiatief en dan rijden we verder. We zijn precies om 13.00 bij Le Grande Villa ons nieuwe verblijf.

Inchecken kan gelukkig al, helaas is de kamer nog niet gereed. Een paar minuten later is onze tuktuk er al. We gaan een tour doen. Ik neem 2 regenjassen mee, Jeff vindt dat maar onzin, trek een vestje aan en heb al een lange broek aan. Hij kijkt mij hoofdschuddend aan. Die is gek, ik hoor het hem denken. We rijden weg met de tuktuk, kopen even wat banaantjes voor de lunch en gaan dan naar de 1e theeplantage. Het is inmiddels begonnen met miezeren en Jeff mist zijn vest. We doen hier een korte rondleiding door de fabriek. Het is leuk om te zien hoe thee gemaakt wordt.

Eerst wordt het gedroogd, gewoon door de lucht, dan gefilterd op grootte. Hoe groter de blaadjes, hoe minder sterk. Daarna wordt het gefermenteerd. Er komt houtwarmte aan te pas en je voelt je echt even 100 jaar terug in de tijd geworpen. Mannen staan het zware werk te doen, door ervoor te zorgen dat het vuur aanblijft, vrouwen plukken de thee en drogen de thee. De fabriekseigenaar zorgt voor woningen, school, zorg etc. De mensen werken kneiterhard. Iedere vrouw plukt minimaal 20kg thee per dag!!! En de werkdagen zijn lang.

Na de tour proeven we thee en kopen we een stukje theetaart. Deze taart, of meer cake is echt super lwkker. Vervolgens rijden we naar een aardbeienplantage waar we wat aardbeitjes kopen en dan gaan we door naar Bluefield. Een tweede theefabriek. Het miezeren is overgegaan in flinke regen. Ik krijg hier traditionele kleding aan en mag dan thee gaan plukken. Op dat moment is de regen veranderd in een hoosbui. Ondanks de paraplu ben ik binnen 10 seconde nat tot aan mijn ondergoed. Daarna krijgen we ook hier een (uitgebreidere) rondleiding door de fabriek en mogen we 2 soorten thee proeven. We kopen er nog wat extra thee bij en onze Tuktukdriver Kumudhan schuift ons een stuk taart toe wat hij heeft gekregen. Alweer taart, wat vervelend nou toch!

Vanuit hier rijden we naar enkele watervallen, die inmiddels allen bruin gekleurd zijn. Het blijft hier regenen, niet normaal meer. Ook Jeffrey is inmiddels volledig doorweekt en maar wat blij met zijn regenjasje, die hem nog een beetje bescherming biedt tegen de kou.

Kleddernat komen we bij de laatste theeplantage aan. Hier mogen we alle smaken thee proeven en kopen we wat leuke smaakjes voor thuis in Nederland. Ook worden er wat cadeautjes gekocht voor mensen thuis. Overigens zijn de theeprijzen hier echt abnormaal hoog. Veel duurder dan wat wij thuis in Nederland betalen. Hoe dan zou je toch denken.

Het is inmiddels gestopt met regenen en dus beklimmen we nog het dak van een winkel, vanaf waar je niet alleen uitzicht hebt op enkele watervallen maar ook precies de scheiding ziet lopen van Kandy klimaat, overal rijstvelden en Nuwara Eliya klimaat, overal theevelden. Een mooi gezicht.

We tukken langzaam terug naar ons hotel. Onderweg stoppen we nog bij een tunnel, Kumudhan laat een briefje van 1000 roepies zien, dit is de tunnel op het briefje.

De tour was echt mega leuk, we hebben, ondanks de enorme regenval, zo ontzettend genoten! Dick en Hellen, bedankt voor jullie envelopje, die is hier wel besteed! Een topmiddag.

We stappen kleddernat om 19.00 uur het hotel binnen en komen tot de ontdekking dat ik ergens nog een leuk cadeautje in de vorm van een bloedzuiger heb opgedaan. In eerste instantie heb ik geen enkel idee wat het is en ik sla m er, met mijn telefoon vanaf. Direct begin ik als een malle uit mn enkel te bloeden. Het hotel komt met ijs, betadine en dettol. We reinigen de boel, nemen een warme douche, föhnen onze kleren schoon en vullen onze schoenen met kranten, van Rietje hebben we geleerd dat schoenen zo sneller drogen. We vervangen de natte kranten 2 keer en mijn schoenen zijn een dag later redelijk droog. Die van Jeff meuren inmiddels als een gek.

Dineren doen we bij Le Grand Hotel, een oud-Engels hotel, waar vroeger de gouverneur gehuisvestigd was. Het hotel is echt nog vol Engelse allure en de bediening in het restaurant is daar ook naar. We eten best lekker, vooral de voorgerechten waren zeer goed en bestellen daarna een taxi terug naar t hotel. Morgen gaat de wekker al ruim voor 7 uur en we zijn inmiddels behoorlijk moe van deze volle dag. We gaan dus lekker snel slapen!