Lappenmand
Blijf op de hoogte en volg Jeffrey en Esther
08 Augustus 2016 | Vietnam, Xóm Ðé
Moe, dat is wat we gisterenavond waren. Hebben we voor t eten eerst nog op bed gehangen, daarna zijn we, omdat t moet wat gaan eten. Zo zaten we er dan ook echt bij. Beiden aan een hamburger, zonder al te veel smaak. We waren gewoon te moe. Eenmaal terug in het hotel duurde het dan ook niet lang voordat we sliepen.
Om 6 uur waren we alletwee klaarwakker. Het gordijn was zo dun als een boterhamzakje en dus scheen het zonnetje al heerlijk op onze smoeltjes. Daarnaast weten een hoop gasten niet hoe ze zachtjes moeten doen. Tot ver na 7 uur zijn we nog blijven liggen. Ik ben helemaal beurs van de val van gisteren en Jeffrey is goed verkouden aan het worden. Een beetje luieren kon dus geen kwaad. Rond half 9 zaten we aan het ontbijt. Wederom eieren, koffie voor Jeff en een heerlijke bananenmilkshake voor mij. Die maken ze hier namelijk vers! Hung arriveerde iets voor 9 uur en kwam nog even bij ons zitten. Hij vertelde dat de nieuwe easyrider geen Engels spreekt en stelde ons even later aan hem voor. Iets voor half 10 reden we uiteindelijk weg.
De eerste stop was aan de rivier waar authentieke vissersbootjes lagen. Tijd voor een foto dus. Vervolgens stopten we op een brug waar we werkelijk niemand hebben gezien en een heerlijk windje stond. Tijd voor foto's midden op de weg dus. Vanuit daar reden we door de bergen naar The Paradise cave. Grotten die nog niet zo heel lang geleden ontdekt zijn en sinds 2007 open zijn voor het publiek. Jeffrey keek al de hele vakantie uit naar deze grotten.
De klim naar de grotten is stijl omhoog en in de warmte verloren we beiden behoorlijk wat vocht. Ik voelde mij echt een oude oma. Zeker met mn beurse rug, waardoor lachen en diep ademhalen echt gevoelig is, was het een fikse klimpartij. Na de vakantie toch maar eens lid worden van de sportschool in Zoetermeer. Kunnen Jeff en ik naast dansles ook mooi 2 keer per week gaan sporten. Er moet wat aan de conditie gedaan worden! Eenmaal boven kochten we nog wat water, cola en deelden we een ijsje. (4 mini-ijsjes in de verpakking) zodat de ijsjes niet gesmolten zijn voordat je ze op kunt hebben.
De grotten waren erg mooi van binnen, in het begin zie je vooral trap en toeristen, eenmaal dieper binnen zie je veel meer. Toch hadden we beiden halverwege het gevoel dat het veel van hetzelfde was. Aan het einde bleek ook nog eens dat we hetzelfde stuk terug moesten lopen. Wat een bof. Boven de grond bleek het wel weer ontzettend warm en besloten we nog een keer eenzelfde soort ijsje te delen voordat we aan de afdaling begonnen.
De afdaling ging gelukkig per trap en een stuk sneller dan de beklimming. Voor we het wisten waren we beneden. We kozen ervoor om per buggy terug te gaan in plaats van te lopen. Een dollemans ritje van 3 minuten, een supergoed idee. De heenweg hadden we namelijk in de kokende zon lopend gedaan en hoewel het mooi was om veel vlinders te zien, was het gemak van het karretje vele malen goter. Terug bij het begin zat Hung op ons te wachten. We lunchten daar, gekookte eitjes, noedels en rund met groentjes. Met volle buikjes stapten we terug op de motor.
We reden door plaatselijke dorpjes waar we vrouwen in het veld zagen werken, koeien op de weg zagen lopen en kinderen zagen spelen. We kregen uitleg waarom het sap van de bomen werd gehaald. (Hiervan worden o.a. onderdelen voor de telefoon gemaakt). Wederom hadden we prachtige uitzichten.
Halverwege waren we Jeffrey en de bijrijder kwijt. Wij terug. Ik een lichtelijke hartverzakking. Er zou toch niets gebeurd zijn? Hung reed steeds harder totdat we gebeld werden. Had de rijder van Jeff een andere afslag genomen. Keerden we weer terug. Gelukkig was er niets gebeurd en konden we rustig verder rijden naar zee.
Eindelijk verkoeling zo dachten we. We renden naar het water wat met de eerste stappen echt heel warm aanvoelde. Twee stappen verder en we zagen alleen maar kwallen. Heel de zee zat vol. Snel terug eruit. Richting wat rotsen gelopen waar gelukkig geen kwallen zaten maar het water nog warmer was. Hier omheen gelopen en genoten van het zicht. Een beetje onder gedompeld en toen maar weer terug gegaan. Maar niet voordat we eerst een aantal mooie foto's hadden genomen.
Met nog 40 minuten op de motor voor de boeg reden we richting Dong Hoi. Allereerst moest er nog gepind worden en dat was echt een drama hier in Dong Hoi. Geen enkele bank accepteerde onze pinpas. Uiteindelijk een vrij dure gevonden. Hopelijk heeft Hanoi weer een Seabank. Die is gratis en levert max 5 miljoen per keer op.
Hung heeft ons bij een mooi hotel afgezet. We hebben 2 grote bedden, een hele ruime kamer. Geen wc onder de douche, koelkast, airco, een waaier, kortom we komen hier niets te kort.
Van Dong Hoi hebben we niet veel meer gezien. Zeg maar rustig niets. We hebben een fantastisch uitzicht. Zien de zee. Hopen dat het wat koeler wordt op de kamer en hebben hier zelfs gegeten. Ik ben zo beurs als maar kan. Heb het daardoor erg benauwd en Jeff is vanavond ook niet heel actief.
Morgenochtend vliegen we naar Hanoi. Daar hebben we een heerlijk Luxe kamer geboekt. Zien er echt al naar uit en hopen op weer zulk goed eten als in Saigon.
Truste en tot morgen!
Om 6 uur waren we alletwee klaarwakker. Het gordijn was zo dun als een boterhamzakje en dus scheen het zonnetje al heerlijk op onze smoeltjes. Daarnaast weten een hoop gasten niet hoe ze zachtjes moeten doen. Tot ver na 7 uur zijn we nog blijven liggen. Ik ben helemaal beurs van de val van gisteren en Jeffrey is goed verkouden aan het worden. Een beetje luieren kon dus geen kwaad. Rond half 9 zaten we aan het ontbijt. Wederom eieren, koffie voor Jeff en een heerlijke bananenmilkshake voor mij. Die maken ze hier namelijk vers! Hung arriveerde iets voor 9 uur en kwam nog even bij ons zitten. Hij vertelde dat de nieuwe easyrider geen Engels spreekt en stelde ons even later aan hem voor. Iets voor half 10 reden we uiteindelijk weg.
De eerste stop was aan de rivier waar authentieke vissersbootjes lagen. Tijd voor een foto dus. Vervolgens stopten we op een brug waar we werkelijk niemand hebben gezien en een heerlijk windje stond. Tijd voor foto's midden op de weg dus. Vanuit daar reden we door de bergen naar The Paradise cave. Grotten die nog niet zo heel lang geleden ontdekt zijn en sinds 2007 open zijn voor het publiek. Jeffrey keek al de hele vakantie uit naar deze grotten.
De klim naar de grotten is stijl omhoog en in de warmte verloren we beiden behoorlijk wat vocht. Ik voelde mij echt een oude oma. Zeker met mn beurse rug, waardoor lachen en diep ademhalen echt gevoelig is, was het een fikse klimpartij. Na de vakantie toch maar eens lid worden van de sportschool in Zoetermeer. Kunnen Jeff en ik naast dansles ook mooi 2 keer per week gaan sporten. Er moet wat aan de conditie gedaan worden! Eenmaal boven kochten we nog wat water, cola en deelden we een ijsje. (4 mini-ijsjes in de verpakking) zodat de ijsjes niet gesmolten zijn voordat je ze op kunt hebben.
De grotten waren erg mooi van binnen, in het begin zie je vooral trap en toeristen, eenmaal dieper binnen zie je veel meer. Toch hadden we beiden halverwege het gevoel dat het veel van hetzelfde was. Aan het einde bleek ook nog eens dat we hetzelfde stuk terug moesten lopen. Wat een bof. Boven de grond bleek het wel weer ontzettend warm en besloten we nog een keer eenzelfde soort ijsje te delen voordat we aan de afdaling begonnen.
De afdaling ging gelukkig per trap en een stuk sneller dan de beklimming. Voor we het wisten waren we beneden. We kozen ervoor om per buggy terug te gaan in plaats van te lopen. Een dollemans ritje van 3 minuten, een supergoed idee. De heenweg hadden we namelijk in de kokende zon lopend gedaan en hoewel het mooi was om veel vlinders te zien, was het gemak van het karretje vele malen goter. Terug bij het begin zat Hung op ons te wachten. We lunchten daar, gekookte eitjes, noedels en rund met groentjes. Met volle buikjes stapten we terug op de motor.
We reden door plaatselijke dorpjes waar we vrouwen in het veld zagen werken, koeien op de weg zagen lopen en kinderen zagen spelen. We kregen uitleg waarom het sap van de bomen werd gehaald. (Hiervan worden o.a. onderdelen voor de telefoon gemaakt). Wederom hadden we prachtige uitzichten.
Halverwege waren we Jeffrey en de bijrijder kwijt. Wij terug. Ik een lichtelijke hartverzakking. Er zou toch niets gebeurd zijn? Hung reed steeds harder totdat we gebeld werden. Had de rijder van Jeff een andere afslag genomen. Keerden we weer terug. Gelukkig was er niets gebeurd en konden we rustig verder rijden naar zee.
Eindelijk verkoeling zo dachten we. We renden naar het water wat met de eerste stappen echt heel warm aanvoelde. Twee stappen verder en we zagen alleen maar kwallen. Heel de zee zat vol. Snel terug eruit. Richting wat rotsen gelopen waar gelukkig geen kwallen zaten maar het water nog warmer was. Hier omheen gelopen en genoten van het zicht. Een beetje onder gedompeld en toen maar weer terug gegaan. Maar niet voordat we eerst een aantal mooie foto's hadden genomen.
Met nog 40 minuten op de motor voor de boeg reden we richting Dong Hoi. Allereerst moest er nog gepind worden en dat was echt een drama hier in Dong Hoi. Geen enkele bank accepteerde onze pinpas. Uiteindelijk een vrij dure gevonden. Hopelijk heeft Hanoi weer een Seabank. Die is gratis en levert max 5 miljoen per keer op.
Hung heeft ons bij een mooi hotel afgezet. We hebben 2 grote bedden, een hele ruime kamer. Geen wc onder de douche, koelkast, airco, een waaier, kortom we komen hier niets te kort.
Van Dong Hoi hebben we niet veel meer gezien. Zeg maar rustig niets. We hebben een fantastisch uitzicht. Zien de zee. Hopen dat het wat koeler wordt op de kamer en hebben hier zelfs gegeten. Ik ben zo beurs als maar kan. Heb het daardoor erg benauwd en Jeff is vanavond ook niet heel actief.
Morgenochtend vliegen we naar Hanoi. Daar hebben we een heerlijk Luxe kamer geboekt. Zien er echt al naar uit en hopen op weer zulk goed eten als in Saigon.
Truste en tot morgen!
-
08 Augustus 2016 - 17:02
Gerard Derksen:
Na de vliegreis maar lekker gaan uitrusten. Lichaam en geest tot rust laten komen. Indrukken moeten ook verwerkt worden tenslotte. Het verhaal en de foto's, die jullie stuurden, zijn ook weer mooi. Groet. -
08 Augustus 2016 - 17:09
Jeanet Derksen:
Als je op vakantie bent hoor je uitgerust te raken.Jullie doen zoveel,en vooral al die indrukken.Hopenlijk komen er nu een paar rustigere dagen aan.Esther jij moet hertellen van de kneuzingen en Jeffrey van zonnebrand .Aloe Vera is ook goed op de verbrande huid.
Jullie verhaal is weer bijzonder .geniet morgen en ga vooral straks lekker slapen.
Kuzzziez
-
08 Augustus 2016 - 17:32
Albert Verlinde :
Moe, dat is wat ik ben na het lezen van dit bericht.
Prank, SO naar me bro Aart!
-
08 Augustus 2016 - 17:35
Elly Derksen:
Ik geloof dat ik straks maar naar de toko ga om eten te halen want na al jullie verhalen krijg ik wel erg veel zin in iets Aziatisch na al je verhalen Er zitten drie Vietnamese restaurants in het centrum van Den Haag Groetjes t Elly -
08 Augustus 2016 - 18:04
Joke Van Doorn:
Weer een groot verslag, waar de vermoeidheid doorheen beweegt,logisch, zoveel indrukken verwerken en je wilt alles wel zien, maar uitrusten is nu ook heel belangrijk hoor, en dan morgen vliegen jullie naar Hanoi, weer een andere omgeving om te zien, jullie zien echt veel zo van het land.
Gun jullie zelf daar ook lekkere rustige momenten, maar jullie genieten voor twee, o ja, , natuurlijk, jullie zijn ook met z,n tweetjes.
Goede veilige vliegreis morgen en liefs van ons hier.
-
08 Augustus 2016 - 20:19
Sandra Van Oosten:
Wow, wat een belevenissen weer! En natuurlijk weer mooie ervaringen rijker! En dat al kost veel energie...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
