Dag 16. Hallo Adriatische zee

Vandaag verlaten we de omgeving van Napels en de Amalfikust. In dik 3.5 uur rijden we naar de Adriatische kust waar we de komende dagen verblijven. Even weinig lopen, veel liggen in de zon en zee.

Voordat we vertrekken genieten we eerst nog van een uitgebreid ontbijtje. Giuseppe, de eigenaar, komt een paar keer langs en vertelt heel uitgebreid over zijn toekomstplannen en dromen. In november pakt hij de badkamers in verschillende slaapkamers aan en een van de balkons. Hij laat ons de andere kamers zien, er is er zelfs een met inloopkast en jacuzie. Super vet!

Al met al is het al tegen twaalf uur eer we wegrijden. We besluiten eerst het restaurant in Pompei op te zoeken, waar ik april 2016 een kaart voor Jeff had gepost. Wellicht stond de brievenbus er nog en was die kaart er nog. Na best wel lang zoeken in dat dorpje vonden we het restaurant. Helaas de grote zwarte brievenbus stond er niet meer. Wel hing er een kleine rode. Ik vroeg er naar. De brievenbus waar ik op doelde was ter decoratie en hebben ze een paar maanden geleden verwijderd omdat er heel veel post in bleek te zitten. Wat er met die post gedaan was? Hoppa de kliko in! Zonde en jammer! Helaas wel een poging gedaan om de kaart nog boven tafel te krijgen, maar geen kaart gevonden.

Vanuit Pompei rijden we door naar onze eindbestemming (San Benedetto del Tronto), een weg dwars door de bergen. Mooi hoor, die uitzichten, maar die afgronden en tunnels. Overigens hoor ik bij iedere tunnel weer mn moeder op de achtergrond: "tunneltje tunneltje" haha. Ik vrees dat ik dat nooit meer uit mn hoofd krijg.
Onderweg stoppen we bij een Mc Donalds om te plassen en lopen we een supermarktje in voor wat groente en fruit. Broodjes hebben ze hier niet en dus besluiten we bij de mac een milkshake en burgertje te halen.

Aangekomen in het hotel kunnen we kiezen uit 2 kamers. 1 op de 2e en 1 op de 4e verdieping. Op de 2e verdieping heb je in principe pal zeezicht maar helaas staan er veel bomen voor en de douche is klein. Op de 4e verdieping zitten we in de straat maar kijk je schuin de zee op en hebben we een vele grotere douche. We kiezen dus voor de 4e verdieping. We laden de bagage uit en rijden de auto naar de parking. Vanuit hier fietsen we terug. Het is een kleine 5 minuten fietsen en een afgesloten parking van hotel Cristall zelf. Wel zo veilig.

Terug in de hotelkamer kleden we ons om, lopen we naar benenden om een briefje op te halen voor strandstoeltjes en wandelen we naar zee. Hier leveren we bij de eigenaar van de strandtent het briefje in en kunnen we de komende dagen op dezelfde plek op onze stoeltjes neerploffen. We nemen snel een verfrissende duik. Hangen een uurtje of 2.5 op het strand en keren dan terug naar het hotel. Hier maken we een pastasalade, trekken we een flesje wijn open en instaleren we ons op het balkon.
Wat kan het leven toch goed zijn. We genieten, de komende dagen doen we even niet veel meer dan zonnen, eten, drinken, slapen en zwemmen!

Tot snel!