Monte alban

Iets later dan gisteren start vandaag onze dag. We ontbijten wederom bij Boulenc omdat dat heel goed was bevallen. Om 10.00 uur werden we daar weer door onze taxi-chauffeur opgehaald. Hij bracht ons naar Monte Albán. Ruines die al gebouwd zijn zo'n 200 jaar voor Christus. Sommige stukjes zijn zelfs nog ouder.

Het is nog rustig als we er zijn, het is mooi weer en dus hebben we alle tijd en ruimte om rustig rond te lopen, foto's te maken en, hier mag dat nog, enkele stukjes te beklimmen, zodat je een 360 graden uitzicht hebt op het dal. Deze ruines liggen namelijk boven op een berg. Bergen zijn hier niet zoals wij ze kennen uit Oostenrijk of Italië, het dal is wijds, waar vaak hele steden liggen en pas heeel ver weg ligt er weer een berg. Hierdoor is het uitzicht wel echt prachtig. De ruïnes zijn ook mooi, al merken we al snel dat we t na een tijdje wel gezien hebben. We doen nog een drankje en lopen dan terug naar de Taxi.

Ik wil nog heel graag mini-banaantjes kopen en dus racen we door de straatjes, zoekende naar banaantjes om uiteindelijk op een grote markt uit te komen, waar we banaantjes, perzikken en gele passievruchten kopen. Daarna laten we ons afzetten bij het hotel en zeggen we de vriendelijke chauffeur - na een selfie - gedag.

In het hotel chillen we even op de kamer, waar we lunch maken van de banaantjes en passievrucht en onze gekochte broodjes. Daarna slenteren we door het kleurrijke wijkje waarin we verblijven. Hier vind je echt de mooiste muurschilderingen, prachtige kleuren en overal gekleurde vlaggetjes door de straten. Een behoorlijk vrolijk gezicht en erg grappig. We doen nog een drankje op een dakterras en lopen daarna het centrum wat verder in. Hier staan allemaal mensen langs de kant. We lopen wat heen en weer en spreken dan een Amerikaanse, zij vertelt dat er een parade gaat komen. Voordat we naar het restaurant van de avond gaan, besluiten we op de parade te wachten. Was het heel bijzonder? Dat niet echt, was het leuk om te zien? Dat wel. Daarnaast kreeg Jeff nog een heerlijk shotje Mezcal, de plaatselijke likeur.

Na de parade lopen we naar La Popular. Een restaurant dat wederom door iedereen wordt aangeraden. Ik vind alles hier hetzelfde smaken. De black mole is gewoon ronduit goor, alles smaakt melig en creatief in smaaktinten zijn ze hier niet. Ze noemen dit het whahala voor eten, ik word nog blijer van een diepvriespizza of de mac Donalds. Jeff trouwens ook, ook hij eet met lange tanden. Morgen zoeken we lekker een Italiaan op.

Op de terugweg naar het hotel kopen wij bij een tentje beiden nog een warme chocomel to go. We kunnen eerst de chocolades proeven en een keuze maken welke we willen. Vervolgens wordt de chocolademelk met de hand gemaakt. Eerst verwarmen ze de melk, danstampen ze de chocolade, vervolgens wordt t gemengd, nog wat melk aan toegevoegd en opgeschuimd.Helaas is de warme chocomel niet zo lekker als die van Boulenc, maar hij kan er zeker wel mee door.