Na regen komt zonneschijn

Na regen komt zonneschijn, zo luidt het gezegde. Als ik 's ochtends mijn ogen open doe, ligt Jeffrey al niet meer naast mij, een simpel whatsappje vertelt mij dat meneer al op het strand ligt, al ruim een uur en het is pas net 8 uur. Ik stap direct mijn bed uit en open de gordijnen, een fonkel blauwe lucht en een stralende zee is het eerste wat ik zie. Ik ren naar de douche en na een frisse douche haast ik mij richting Jeff. Het is immers pannenkoeken tijd. Zo lekker hier, iedere ochtend ontbijten met American Pancakes. Vandaag heb ik extra geluk, de sap van de dag is watermeloensap en die krijg je bij t ontbijt. Jeff gaat voor het fruit, hij is een waar fruitmonster hier geworden.

Na het ontbijt, wat we heerlijk genuttigd hebben op onze ligbedjes, nemen we een duik in de zee. Het water is zeer helder vandaag, komt veel hoger dan een week geleden en is lekker warm.

Ik stort mij daarna op een nieuw boek, gevonden hier in het hotel. Een lekkere makkelijke chicklit over een shopaholic die naar LA verhuist. Het boek leest makkelijk weg, is super eenvoudig en uitermate geschikt voor het strand. Af en toe kijk ik wat op uit mijn boek, duiken we even de zee in of drinken we iets.

Voor de lunch wandelen we naar La Palapa de Victor, waar we heerlijke smoothies drinken, de beste die Jeff ooit op heeft en daarna ook lunchen. Helaas is de picanha niet zoals de smoothies. Hij is door en door gaar, gewoon een stuk gecremeerd vlees. Zonde hoor. Daarna genieten we vooral nog van de zee en ik van mijn boek.

Kwa avondeten zijn we niet zo creatief en wandelen we weer naar Olivers steakhouse voor een goede burger. Nuja wandelen, in het centrum is het gewoon nog 1 grote blubberpartij en dus schuifelen we daar van hoger gelegen stukje naar hoger gelegen stukje. Terug in de hotelkamer stort ik mij op mijn boek, die is al bijna uit en wil ik vandaag nog uit krijgen. Dat lukt. Daarna is het tijd om slaap wel te zeggen.