Kamikaze Binkie

We staan op en de zon schijnt, dat wij dit nog mogen meemaken. Haha. We zitten al vroeg aan het ontbijt, dat is hier ok. De Noorse wafels zijn niet vies, maar we missen verse dingen en vooral croissantjes. Of toch zeker ik dan. Een ontbijt is pas echt een verwennerij als er een croissantje bij is.

Na het ontbijt is het een kwestie van douchen en dan al onze spullen weer inpakken en meenemen. We lenen een hotelkar. Niet normaal wat wij iedere keer weer meeslepen. 2 grote tassen vol met kleding, ieder 1. Met zowel zomer, als winterkleding. Geloof mij, die winterkleding hebben we extreem veel gedragen, de zomerkleding zit nog steeds schoon in de tas. Een tas medicijnen, een met de douchespullen en dan nog onze rugzakjes en koelbox en niet te vergeten onze eigen kussens. Het is een ware volksverhuizing.

We hoeven vandaag maar 2 uurtjes te rijden, we vertrekken in de zon, al snel raakt het bewolkt en hier en daar een druppel. Het landschap is hier heel anders, kaler, minder indrukwekkend en heel veel elektrische kabels. We zijn nog geen uur onderweg als we bij een van de grootste met stenen gevulde stuwdam uitkomen. Het is echt maar een slingertje naar boven rijden om er letterlijk naast en op te staan. Dit doen we even, we hebben alle tijd. We maken nog wat foto's, ook met de zelfontspanner, wat voor komische taferelen zorgt en stappen dan weer in de auto.

We zitten nog niet heel lang in de auto als ee een bordje Vøringsfossen zien staan. Ik kijk snel op google maps en zie dat het een omleiding is van 4 minuten. Hier kiezen we natuurlijk voor. We zijn er echt binnen een zucht en een scheet. Er is plek zat om de auto te parkeren en over de stoep lopen we naar het uitkijkplatform. We zien welgeteld niets. Het is hier zo mistig, de wolken hangen zo laag dat we helemaal niets zien. Veel mensen dalen af en wij besluiten dat ook te doen. Iets lager beginnen we al een klein beetje te zien en als we eenmaal bij de metalen brug komen, kunnen we de waterval echt heel goed zien. We maken foto's en dalen nog verder af. Je kunt echt dicht bij de waterval komen. Als we halverwege zijn, glijdt Jeff uit en stuitert hij naar beneden. Ik schrik behoorlijk en gil het dan ook uit. Jeff is stoerder, hij staat op en zegt dat alles ok is, behalve veel modder is er niets te zien. Later zien we dat hij wat schrammen op zijn hoofd heeft en dat de goprostick is afgebroken.

We lopen nog verder naar beneden, genieten van het uitzicht en maken mooie foto's

Dan gaan we weer omhoog en dalen we aan de andere kant af. Ook vanuit hier is een waterval te zien en zijn er vele uitkijkplekken. Het is hier echt mooi, we hebben geluk dat de wolken hier behoorlijk zijn weggetrokken. We wandelen terug naar boven en daar hangt weer nevel, wederom is er vanaf het begin helemaal niets te zien. Voordat we de auto instappen poetsen we Jeff schoon. Zijn schoenen, broek en armen zitten onder de blubber. Zo voorkomen we dat ook de auto een waar modderbad wordt.

Vanuit hier rijden we nu in één keer door naar hotel Ullensvang waar we een kamer hebben gereserveerd voor 2 nachten. Het is 14.00 uur als we aankomen. Onze kamer is al gereed, we lopen er even snel heen en gaan dan eerst lunchen. We hebben namelijk best trek gekregen. Met een hamburger in onze buikjes legen we de auto. We geven alles in het hotel een plekje en dan gaan we naar het zwembad.

Vanuit onze kamer hebben we al een prachtig uitzicht op het water van de Hardangerfjord, vanuit het zwembad en de tuin is het helemaal top. We liggen vooral binnen, omdat het buiten echt te koud is. De sauna is heerlijk, de ligbedjes liggen top en we genieten echt even van een ontspannen momentje.

Tegen half 7 verlaten we het zwembad. In de kleedkamers staan zwemkledingcentrifiguges; echt wat een topuitvinden. Bikini uitspoelen, in dat ding stoppen, 10 sec laten draaien en je bikini komt er droog uit. Dit moeten ze overal hebben.

Op de kamer nemen we een snelle douche en trekken we andere kleren aan, daarna gaan we eten. We hebben in het hotel het buffet geboekt om 19.40 uur.

We krijgen eerst t meest rottige plekje ooit, middenin, waar IEDEREEN in de zaal langs moet lopen naar het buffet. Gelukkig krijgen we, zodra we t vragen, een ander plekje.

Voor het eerst valt het eten in Noorwegen tegen. De kip is droog, het vlees veel te ver doorgebakken, twisterfriet kan ik thuis eten en kipnuggets zijn voor kinderen. Meer warm eten was er niet. Er is een caprese salade van tomaat, een vage dressing en feta, iedere willekeurige Italiaan zou in zn broek plassen van t lachen. Verder zijn er koude groentes, brood, nog meer brood en een half lauwe couscoussalde. Als dessert een scala aan fabrieksgebak en voor dit alles mogen we bijna 65 euro pp afrekenen, exclusief de drankjes. Morgen doen we het anders, dat weten we nu al. We eten vooral brood, Twisterfrietjes en proberen iets te maken van het vlees. De gebakjes zijn ok, maar niet zaligmakend.

Op de kamer spelen we een paar potjes pesten, gewoon omdat het leuk is om elkaar dwars te zitten. We hebben wederom een Noorse televisie, geen optie tot Netflix oid en dus kijken we op de laptop voor het slapen gaan nog een serietje. We beginnen aan Painkillers, 1 aflevering is niet genoeg, een tweede starten we al snel.

Voor alle foto's, ook van Kamikaze Binkie kijk je hier op onze Journi: https://journi-alternate.app.link/XvS30fhrOBb.