Hallo Saigon

De mensen in Shangai zijn niet alleen heel onvriendelijk, douchen doen ze zeer waarschijnlijk ook niet. Voordat we met het vliegtuig vertrokken moesten we eerst een ritje met een bus maken. Nouja ritje, een kleine 20 minuten stonden we met veel te veel mensen boven op elkaar geplakt en de zweetlucht kwam je tegemoet. Lekker was anders en Jeff dacht even dat we staand in een busje naar Ho Chi Minh gingen rijden, wat een eind.

In het vliegtuig kwamen we 2 Nederlandse jongens tegen die op de heenweg op onze plekjes gingen zitten. Nu zagen zij dat de 4 stoelen bij de nooduitgang vrij bleven en zo verplaatsten we met zn vieren naar deze ruimere zitplek! :-) Vrij lang stond het vliegtuig, toen iedereen eenmaal aan bord was nog stil en met een half uur vertraging vertrokken we dan toch eindelijk naar Vietnam. Vergeet overigens de Polderbaan van Schiphol, hier duurde het zeker 20 minuten voordat het vliegtuig de lucht in ging.

Voor we het wisten lagen Jeff en ik te slapen, heerlijk nog een uurtje slaap mee kunnen pakken. Na 4 uur vliegen kwamen we aan in Ho Chi Minh. Daar moesten we onze visa nog halen, maar met 20 minuutjes was dit gepiept (130 euro in 20 minuten verdienen is best fijn :-) )en stonden we meteen bij de koffers, die er toen al waren. Nadat we ons eerst hadden voorzien van een paar miljoen namen we snel een taxi naar het hotel waar we om.4 uur eindelijk in ons bed lagen.

Om 8 uur ging de wekker, we kozen er voor om nog een half uurtje te blijven liggen waarna we uiteindelijk om 11 uur het hotel verlieten opzoek naar ontbijt. Na een heerlijk Vietnamees ontbijt liepen we richting Binh Tay market, waar het propvol met kleding, eten, schoenen, tassen etc. stond. Ook verkochten ze er mangosteen en daar werd ik heel blij van. Die zijn toch zo lekker. Vanuit hier liepen we naar het Vredespaleis. Onderweg kwamen we een mannetje met kokosnoten tegen. Jeff mocht zijn kraampje even tillen, op de foto en daarna een veel te dure kokosnoot leegdrinken. Maar ach, het leverde wel een hele leuke foto op. Het was inmiddels echt heel warm, de jetlag begonnen we te voelen en mijn suikerspiegel was ook minder blij. Tijd om een taxi te nemen naar het hotel en hier even wat te slapen en bij te komen.

Rond 5 uur verlieten we het hotel. Het regende en we keken nog meer onze ogen uit. Uit ieder hoekje en gaatje kwamen scootertjes. De een nog voller geladen dan de ander. Een kind, vader, moeder en de net gekochten spullen passen hier gemakkelijk op één scooter. (ik zal een foto plaatsen)
Vlakbij het Rex hotel, aan het grote plein vonden we een klein restaurantje. Vanuit hier hebben we een mooi uitzicht en het eten is heerlijk. Ook hadden we even tijd voor een update op onze blog.

Liefs Esther en Jeffrey