Thuis

Voor we het wisten konden we boarden en nog voordat we goed en wel vertrokken waren lagen we alletwee heerlijk te slapen. Pas bij t ontbijt waren we wakker. De vlucht was wel niet heel lang maar we pakten toch wat slaap. Na t ontbijten hebben we ook nog wat minuutjes slaap kunnen pakken.

Op de luchthaven van Shanghai moesten we natuurlijk weer door de immigratie, waarna onze handbagage opnieuw gecontroleerd moest worden. Hier nemen ze hun werk wel heel serieus. Alles wat niet mee mag wordt opgeschreven en geregistreerd. Raar maar waar. Hebben ze een heel speciaal boekje voor.

Vervolgens bij Starbucks koffie voor Jeff gehaald en in de supermarkt een flesje appelsap voor mij. Daarna begon het wachten. We hadden het geluk dat de Nederlande volleybalsters de olympische halve finale tegen China speelden. Die werd hier live uitgezonden. Hadden we nog iets van vermaak. Helaas, de dames begonnen voortvarend. In de eerste sets hadden de steeds een grote voorsprong maar verloren ze steeds op het randje. De tweede set wonnen ze nog wel maar dat was jammer genoeg, niet voldoende.

We hebben daarna nog maar heel even moeten wachten, tanden gepoetst, nog even naar het toilet en toen richting de gate vanwaar we zouden vertrekken. Met zn allen in een busje gepropt. Echt serieus hoeveel mensen ze hier in een busje proppen? Zagen nog een mooi vliegtuig voor ma. Een dubbeldekker en toen zaten we in ons eigen vliegtuig. Lekker met zn tweetjes een windowseat. Geen mensen naast ons ideaal. Wilde er nog een tyfuschinees Jeff zn tas gaan verplaatsen zodat die Chinees niet meer hoefde te lopen. Moet ie maar op tijd zijn! (Jeff heeft ondertussen tyfuschinees tot een begrip gemaakt)
Ruim een half uur later dan gepland begint het vliegtuig te taxiën. Niet dat dat betekent dat we gingen vertrekken. Nee joh na een paar meter te hebben gereden ging ie nogmaals 15 minuten stilstaan. Zucht! We wilden naar huis!

Onderweg hebben we filmpjes gekeken, boeken gelezen, een beetje geslapen, gegeten, gedronken, gelopen en ons verveeld. De vlucht zou steeds later landen op schiphol en we waren er uiteindelijk pas na 7 uur. Toen nog een heel eind lopen, paspoort controle waar te weinig hokjes open waren en al t vliegend personeel nog eens voor mocht om daarna eindelijk de bagage van de band te tillen en naar huis te kunnen. Al moesten we eerst nog een toiletstop en een spuitstop maken.

Een halfuurtje in de auto voordat we eindelijk thuis zouden zijn. Thuis is Zoetermeer waar ik vanaf heden ook woon. Moe stapten we uit de auto, bagage uitladen, mn ouders snel en bak koffie geven, een was aanzetten en slapen. Dat liep dus even heel anders. De ouders van Jeff en m'n zusje zaten thuis op de bank. Verrassing. Daarna bleek er nog een verrassing te zijn, mijn bed stond al hier en t gammele bedje van Jeff was al verkocht! Jihaa!

Vannacht hebben we dus heerlijk in ons huis geslapen. Ik voel mij er al helemaal thuis. Jeff was zo lief om vanmorgen t huis uit te sliepen zodat ik een ontbijtje op bed had! Ik zeg, die houden we er in!

De vakantie was fantastisch. Met in Saigon de vriendelijkste mensen en het lekkerste eten. In Ha Noi een geweldig hotel, waar echt alles werd gedaan om je in de watten te leggen en een hele gave tocht per motor waar het uitdelen van potloodjes aan arme kinderen echt ontroerend was. Maar waar we ook hebben genoten van een strand helemaal voor ons zelf en we hele mooie dingen hebben gezien!
Toch zijn we ook weer blij om thuis te zijn. Waar nieuwe avonturen op ons wachten. Samenwonen in Zoetermeer en een nieuwe baan voor mij in Barendrecht. We hebben er zin in en kijken ondertussen uit naar onze volgende reis.

Bedankt voor het lezen en alle leuke reacties! Tot de volgende reis! Veel liefs van ons!