Dag 10. Florence

Ha ja! Het is ons gelukt. Vroeg opstaan en volgens planning vertrekken naar Florence. Om kwart over 9 zaten we na een ontbijtje al in de auto. Het moet niet gekker worden. Rond 10 uur kwamen we aan in Florence, dat wil zeggen een plek waar je gratis kunt parkeren en binnen 15 minuten met de metro in de stad bent. We waren klaarblijkelijk niet de enige Nederlanders. Het halve parkeerterein stond vol met gele kentekentjes en bij de metrohalte werd er vooral Nederlands gesproken.

Florence is een mooie stad, we liepen als eerste naar de markt waar veel lederwaar verkocht wordt. Ik wilde nog graag een nieuw tasje omdat mijn huidige aan vervanging toe was en deze ook van nepleer is en dus niet te herstellen is. De opdringerigheid van de verkopers is gewoonweg grappig. Jeff kan er wat minder goed tegen maar ik moet er wel om lachen. We keken bij t eerste kraampje waar een tasje voor 65 euro hing. Leuk tasje hoor, maar ik wilde nog even verder kijken. De verkoper verlaagde direct zijn prijs naar 45, 40, 30 euro en toen we wegliepen "i make good price for you". Ja ha ha. We liepen verder en op zo ongeveer het einde zag ik echt een leuk tasje. De prijs was 75 euro. Haha grappenmaker. Mooi niet. Dat ga ik er in nog geen 75 jaar voor betalen. Hij zakte naar 65, 60, 50 en 45 euro. Ik vond het nog te veel en hij vroeg mijn prijs. Hierop zei ik 20 euro (ik had 27.50 in mn hoofd) waarop hij zei dat dat te weinig was en hij naar 40 ging. Ik bedankte hem vriendelijk en wilde weg lopen. Hij wilde praten over de prijs. Vroeg mij iets water bij de wijn te doen en zei hem heel duidelijk dat 25 euro voor mij echt de max was. Hij kon hierin niet meegaan, 35 dan. Ik hield mijn poot stijf en zei 25. Anders gaan we. Ik wilde mij al omdraaien toen hij naar 30 zakte. Ik gaf nog een keer 25 aan en het tasje werd ingepakt. Ik kreeg van Jeff 25 euro en met een heel zielig gezicht vroeg de beste man om er een klein beetje bij te doen. Nou vooruit, 2 euro der bij. Zo, had ik toch mooi mijn tasje.

We liepen nog wat verder, werden overal aangesproken. Een man zei dat we beter leer uit zijn winkel konden kopen want dat was Italiaans leer en al het andere leer op de markt was Chinees leer. Goh wat jij wil en we liepen de foodmarket in. Voor Jeff had ik graag een riem gekocht maar Jeff weigert op een markt te kopen. Gelooft niet dat dat goed kan zijn. Helaas dan niet.

Vanuit hier liepen we naar het plein met de enorme kerkgebouwen. We besloten wat te drinken en een inimini stukje taart te eten. Nou dat hebben we geweten, voor een espresso, colaatje light en die eenhapsgebakjes waren we meer kwijt dan onze avondmaaltijd de avond ervoor. (3 voorgerechten, 2 pizza's, halve liter wijn, en een espresso plus limoncello). Maar goed hier hebben we dan wel een prachtig uitzicht voor terug gehad. We liepen verder, zochten wat winkeltjes, kochten t-shirts, boxers en een hele toffe zwembroek voor Jeff. Ik schafte lippenstift aan en een nieuwe make-up kwast. Heb nog staan kwijlen bij een armband van Swarovski voordat we besloten dat het tijd voor een lunch werd.

We lunchten in een leuk restaurantje, waar we kozen voor twee eenvoudige pasta's die echt heel erg goed smaakten. Met nog plek voor een ijsje in onze buikjes verlieten we het restaurant. Jeff zei dat er aan de andere kant van het water een goede ijssalon zat, we liepen over de Ponte Vechio en zochten de salon op. Het was er behoorlijk druk dus we moesten even wachten op ons eerste Italiaanse ijsje van de vakantie. Jeff nam echt een mega beker ijs. Echt zot gewoon! Maar hij at m wel echt helemaal leeg!

Via de dure winkelstraat slenterden we terug het centrum in. Nog even gingen we binnen bij de Celine store, alwaar Jeff mij een prachtig verjaardags- of kerstcadeautje beloofde. We liepen nog wat verder, Jeff paste een paar schoenen en rond half vijf uur besloten we terug naar de auto te gaan om thuis nog een keer bij die lekkere pizzaria te gaan eten.

Onderweg kochten we nog aardbeien en een citroen. Vanmorgen had ik in alle vroegte Panna Cotta voor Jeff staan maken. Daar had hij zo'n trek in en die in de restaurants vond hij niet lekker. Ik kon dat volgens hem veel beter. Terwijl Jeff zich opfriste en even uitruste maakte ik een aardbeiensausje voor de Panna Cotta die al mooi had staan opstijven in de koelkast vandaag. Daarna stapte ik even onder de douche, smeerde ik een make-upje op en konden we naar het restaurant lopen. Onderweg nog even een selfie gemaakt en een kleine 10 minuten later liepen we het restaurantje binnen.

Wederom was het Engels hier om te huilen, maar het eten is fantastisch en dat is het belangrijkst. We koze vooraf voor Cecina, kippetjes in de knoflook en frietjes. Een goede keus. De kippetjes waren echt heerlijk! Jeff nam als hoofdgerecht dezelfde pizza als gisteren en ik koos een andere met rauwe ham en tomaatjes. Erg lekker! Een wijntje der bij en veel gelachen om de serveersters die hun rokje waren vergeten en in strakke leggings rondliepen die geheel tussen hun bilspleet verdween. Leuk voor Jeff bij de slanke meisjes, maar bij de rollades was het toch een minder prettig gezicht.

Na nam Jeff alleen een koffie, wetende dat er thuis een heerlijke Panna Cotta op hem stond te wachten. Natuurlijk kregen we er weer een bierflesje limoncello bij en daar maak je Jeff altijd blij mee. Na de koffie en limoncello liepen we naar huis waar Jeff niet kon wachten op zijn Panna Cotta. Zo lief hoe hij zat te smullen! Die oogjes en dat gezicht! Het is fijn als mensen zo blij zijn met je kookkunsten.

Morgen reizen we verder. Naar Amalfi waar we de kuststrook gaan bekijken, Sorento en een dagje naar Napels gaan. Onderweg hopen we Jeff zn kaart nog op te kunnen pikken!

Liefs uit een zonnig Italië!

X de Van Doorntjes (to be)