Wijn wijn wijn

Gisterenavond had Jeff t deurtje van de openhaard iets te lang open laten staan, hierdoor stonk het nogal en hadden we de slaapkamerdeur naar het balkon open gelaten. Hierdoor werden we vanmorgen heerlijk wakker door een flauw zonnetje en tjilpende vogeltjes. Het is alweer de laatste ochtend in Simonstown. We laten ons verwennen met pannenkoeken met banaan en kaneel en gepocheerde eitjes. Het ontbijt smaakt ons goed. Daarna gaan we terug naar de kamer.

We pakken de koffers weer in, Jeff doucht nog even en Esther geniet van een boek op het dek met uitzicht over zee. Het is hier fijn en rustig. Daarna is het tijd om verder te rijden. We rijden in anderhalf uur naar Franschhoek. Onderweg stoppen we om van het mooie uitzicht te genieten, in de auto doet Esther een slaapje en ergert Jeff zich aan de mensen die niet kunnen autorijden. Voor we het weten komen we aan in Calais guesthouse.

We gooien onze spullen af en lopen het dorpje in. Het is tijd voor de lunch en we hebben beiden wel trek. We lopen wat heen en weer en kiezen dan voor een restaurantje in de zon. Er staat boboti op de kaart en de dagvis ziet er ook goed uit. Hier kiezen we voor, zadat we deze samen kunnen delen. Eindelijk geen frietjes maar gezond eten, rijst, vis, boboti en groentjes. Een goed glas wijn er bij, laat ons maar schuiven.

Om drie uur lopen we richting de chocolaterie. Hier is een toertje, we gaan kijken. Er wordt uitgelegd waar chocolade vandaan komt, hoe het gemaakt wordt en er mag van alles geproefd worden. Een uur later staan we weer buiten. We besluiten naat het guesthouse te gaan.

We genieten in de tuin van het zonnetje. Jeffrey valt al snel in slaap en ik lees rustig mijn boek. Nouja rustig, ik ben er nog maar net in begonnen en heb het al bijna uit. Als de zon verdwenen is, wordt het koud. Ik lees binnen verder. Jeffrey vermaakt zich ondertussen onder de douche. Overal komt water vandaan, van boven, onder en opzij. Zo te horen heeft ie t naar zn zin.

Ik kleed mij ook om en we bestellen een Uber, het duurt even maar dan hebben we er 1. We rijden naar de Village Grill. Prima eten, niet slecht, niet fantastisch, jammer alleen dat ze ons daarna een poot uit draaien. Er is geen Uber te krijgen en de eigenaar biedt aan een taxi te bellen. Een vriend van hem. We accepteren. Het blijkt echter geen taxi maar een vriend. Voor het kleine ritje betalen we, zo horen we als we terug zijn 100 Rand. 5x zoveel als een Uber. Afzetters!

Thuis kijkt Jeff nog wat tv. Ik lees mijn boek uit en zet de bedverwarming aan. Heerlijk. Daarna kletsen we nog wat. Het valt ons op dat de ongelijkheid hier nog steeds is. Het management is altijd blank, de bediendes, schoonmakers etc zijn de donkere Afrikanen. De nederigheid waarmee ze de blanken ook tot dienst zijn voelt raar aan. Yes mem, no mem, please mem. Ik kan en wil er niet aan wennen.