Koffer kwijt

Goedemorgen, alweer de laatste dag van onze prachtige vakantie. We hebben echt meer dan genoten.

Het is rond 9 uur als we wakker worden, we kleden ons aan, gooien alvast het een en ander in de koffer en lopen dan naar het ontbijt. De laatste keer keuze uit van alles en nog wat maar geen idee wat we vandaag weer moeten nemen. We doen het rustig aan. Een dik uur later lopen we naar de receptie, kijken of we de kamer langer kunnen houden. Dat kan, tot uiterlijk 4 uur. We kleden ons snel om en gaan naar het strand.

We genieten op het strand van rustig water, het ziet er nog groener/blauwer uit dan de dagen ervoor. Als er opeens uit het, zo lijkt het, niets een gigantisch schip komt aanvaren onstaan er zowaar een aantal kleine golfjes. Zoals het schip gekomen is, zo verdwijnt het ook weer, opeens is het weg. Rond 3 uur vertrekken ook wij van het strand. We douchen liever op onze eigen kamer dan in de sportschool.

We nemen beiden een douch, pakken de koffers terug in. In het kleine koffertje gaat de bagage die nog schoon is, in de andere 2 vouwen we de gedragen kleding en de souvenirs. Hopelijk komt het allemaal heel aan. Iets voor vieren bellen we naar de conciërge om de koffers op te laten halen. Daarnaast nog een tasje met extra kleding om aan te kunnen trekken als we richting het koude Europa vliegen :-). Rond half 5 worden de spullen dan ook gehaald.

Met een rugzakje op lopen we naar het dorp. We zoeken nog wat passievruchten, in de supermarkt grijpen we mis, helaas. We komen mensen tegen waarmee we donderdag geklommen hebben en staan nog even te kletsen. Dan besluiten we naar de pizzaria te lopen. Deze is ons aangeraden door een local, hier zou het goed zijn. Onderweg komen we wat marktkraampjes tegen en zo ook nog een paar passievruchten. We besluiten ze mee te nemen. Vergeten geheel af te dingen maar ach.

De pizza's smaken hier goed, het pizzariaatje is klein, zit in de bocht vlak naast La Plage waar we van de week hadden gegeten en kijkt ook uit op zee. De bankjes zijn hard en oncomfortabel, de bediening is zoals iedereen hier op het eiland. Je moet letterlijk alles 4x vragen voordat ze het doen. We vragen om ijs, komt er aan. Pas bij de 4e keer vragen (er zat toch echt flink tijd tussen) krijgen we ijs voor onze drankjes. Na de pizza lopen we via het strand terug naar het resort. Hier chillen we nog wat. We bellen, appen en drinken cocktails. Rond half 10 kleden we ons om en daarna lopen we naar de conciërgelobby om onze spullen te halen en een taxi te nemen naar het vliegveld.

We zijn ruim op tijd op het vliegveld. We zien een enorme rij bij de incheckbalie staan. Het duurt dan ook dik 1.5 uur voordat we eindelijk aan de beurt zijn. De bagageband rolt niet en daarom duurt het zo ontzettend lang. Eenmaal in het vliegtuig duurt het nog veel langer. De bagage van onze vlucht en die van Emerates is door elkaar gekomen. We wachten bijna twee uur. Dit betekent automatisch dat we onze overstap niet gaan halen op Parijs.

We hebben bij KLM geboekt, uitgevoerd door JOON van Air France. De stakingen zijn duidelijk niet het enige probleem voor KLM. JOON is een matige maatschappij. Zelfs Transavia biedt meer service. We vliegen dik 10 uur. Zitten 2 uur vast en krijgen een keer een drankje waarbij je kunt kiezen uit cola, cola zero (beide uit fles) of koffie, thee. Wil je iets anders dan mag je bijbetalen. HALLO??!!!
Het ontbijt is keuze uit eieren met groentes en champignons of pannenkoeken met appel. Als ze nog niet halverwege het vliegtuig zijn, zijn de pannenkoeken al op. Vrij apart.
Zodra we geland zijn krijgen we een smsje dat we zijn omgeboekt. We vliegen nu ipv met KLM met Air France terug naar NL. 2 uur later dan de eerste vlucht. Jammer is wel dat als we deze vlucht zelf hadden geboekt we 100 euro pp goedkoper uit waren geweest. Nu moeten we het doen met 2 vouchers van 11 euro om wat te eten te halen. We halen een broodje kip voor Jeff en een gebakje met aardbeien voor mij. In een winkeltje geven we de laatste 11 euro uit aan koekjes en flesjes cola. Daarna is het wachten geblazen tot we mogen vertrekken.

Al voordat we het vliegtuig ingaan appt Ben. Hij en Joke zijn al op Schiphol. Altijd op tijd, onze (schoon)ouders. Haha, de vlucht duurt meer dan een uur dus ze mogen nog wel even wachten... als we geland zijn krijgen we een sms'je van AirFrance dat ze een van onze koffers kwijt zijn. Fijn! We melden ons bij de balie van KLM, vullen formulieren in, beschrijven de koffer en halen de andere twee koffers op. Veel later dan gepland zien we Ben en Joke. Ze staan ons op te wachten met een bosje bloemen. Lief!

We rijden naar huis, pakken de koffers die we hebben uit en geven Joke alvast haar kadootje. Die van Ben zit in de andere koffer. Daarna komen mijn ouders langs, ook hen voorzien we van kadootjes. Een uur later gaat iedereen weer weg. Tijd voor ons zelf. We proppen de was in de wasmachine, scheuren naar de Albert Heijn en koken een echt Hollandse maaltijd. Sperziebonen, aardappeltjes en een balletje gehakt. Daarna zijn we kapot en gaan we lekker slapen. Het waren een laatste enerverende 36 uur. We kijken terug op een top huwelijksreis!