In een moordendtempo de berg af

Vanmorgen hadden we de wekker wat vroeger gezet. Plan was om op tijd te vertrekken. Maar ja, als wij zulke plannen maken, gaat er altijd van alles mis. Mijn sensor sloeg op hol, waardoor ik een heel lage suikerspiegel had. Niet dus en daarna volgens dat ding in coma lag. Na een dikke 45 minuten besloten om een nieuwe in te schieten en deze maar te verwijderen. Het naaldje bleek niet meer in mijn arm te zitten. Tsja...

Even voor 10 uur zaten we dan ook echt in de auto, niet veel later waren we in Mieders. Snel de gondels in en naar boven. Mensen met medische apparatuur aan hun lijf, zo stond er, mochten niet door de poortjes. Wijzend naar mijn sensor werd ik uit de rij geplukt en kon ik buitenom lopen. De poortjes gaan automatisch open voor mensen met jaarkaarten en die werken op een magneet.

Eenmaal boven kwamen we al super snel bij een prachtig meer. Echt nog nooit zulk blauw/turquoise water gezien. We zijn er omheen gelopen, hebben er filmpjes en foto's gemaakt en hebben op een bankje zitten genieten van het uitzicht...

Daarna zijn we naar Maria Waldrast gelopen. Een flinke wandeling, stijgend en vrij lang. Onderweg hoorden we vele koeien, niet veel later zagen we die ook. Top, een nieuwe fotoshoot. Ik ben echt dol op die beesten. Die zwaaiende staarten, het gesnuffel aan je camera, de klinkende bellen om hun nek, zo leuk en zo vakantie. Na de shoot liepen we verder. Overal weer koeiengeluiden, uit de bergen, uit het dal. Zo nu en dan zagen we die beesten lopen, zo tof. Eenmaal aangekomen bij Maria Waldrast bleek de hut onverwachts gesloten. Gelukkig was er een standje dat koekjes en cola verkocht. Wat een lunch. Na een uurtje te hebben gezeten, het was er ook nu prachtig mooi, besloten we terug te lopen. Een stuk minder stijgen en veel dalen, we waren dan ook zo terug.

Naar beneden gingen we met de rodelbaan. Super tof. Het enige minpuntje, voor ons mensen die om de 10 meter stil gingen staan om foto's e.d. te nemen of omdat hun kids het eng vonden. We besloten halverwege om maar even 5 minuten stil te blijven staan. Dan heb je er daarna geen last meer van.

Eenmaal beneden zijn we in de auto gestapt en naar het Stubay Freizeitcenter gereden. Een wat groter zwembad, met 2 grote buitenbaden en een ligweide met uitzicht op de bergen. We mochten met onze Stubaicard hier 3 uur gebruik van maken. Bij binnenkomst krijg je een soort horloge, waarmee je de kluisjes opent, je eten koopt en waarop de tijd geregistreerd wordt. We zijn van de glijbanen in een band geweest en de gewone stijle smalle glijbaan. Natuurlijk ging de GoPro mee. Daarnaast hebben we gezwommen in het zoutwaterbad buiten, filmpjes gemaakt in het buitenwedstrijdbad en toen werden we aangesproken. Foto's en filmpjes mogen niet wegens Covid-19. Toen we verder vroegen bleek omdat niemand hier 1m afstand houdt en ze bang zijn dat als het op internet komt ze moeten sluiten...

Na het zwemmen deden we wat boodschapjes bij de Spar. Eerder die middag zeiden we nog tegen elkaar dat we chocomel miste en wat troffen we daar? Juist bekertjes chocomel. We hebben er 4 meegenomen. Lekker! Morgen bij het ontbijt drinken wij chocomel. Daarna reden we naar het huisje. Even lekker douchen, omkleden en uitrusten.

We aten deze avond bij Bottega No. 13. Een Italiaan. We hadden er erg veel zin in. Bij aankomst leek het eerst of we niet op de reservering stonden, daarna zag ik de mijne staan. Ik wees erop en het bleek, andere mensen hadden gewoon gezegd dat zij dat waren. Er is nogal een wachtrij als je niet gereserveerd hebt. We kregen gelukkig snel een tafeltje. Vervolgens mochten we bijna een uur op de voorgerechten wachten en daarna nog een uur op de pizza en het vlees. Vragen of we nog wat wilden drinken deden ze niet. Ik was inmiddels echt moe. We zijn dus zonder toetje terug naar huis gegaan. Ow en zonder fooi. Dikke doei. Het eten was niet slecht, maar ook niet super boeiend. Foccacia was gewoon oud stokbrood met olijfolie herbakken in de oven. Nog te kort ook :-)


En Jeff zn film compilatie van de dag vind je hier https://youtu.be/6FXCoGU_-74