Hallo puglia

We lummelen deze ochtend eerst wat aan. Maken een planning voor de komende dagen, gaan ontbijten, douchen en Jeff gaat even tanken. Pas even na elf uur rijden we weg. Op naar Otranto. Het meest oostelijke stadje van Italië. Parkeren gaat vrij makkelijk en zelfs modern. Gewoon met een pinpas! De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

We lopen vrij gemakkelijk Otranto binnen en kijken onze ogen uit. De zee is hier echt prachtig! We wandelen om de zee heen, zoeken een plekje om foto's te maken, wandelen verder, bekijken een restaurantje, maar de geur die daarvandaan komt doet ons verder lopen. Even verderop vinden een plekje voor een drankje waar we ook een broodje delen.

Daarna lopen we Otranto in. Een gezellig stadje, mooie straatjes, leuke winkeltjes en grappige poppetjes genaamd Massaie. We vonden ze oprecht heel leuk en besluiten er eentje mee te nemen voor thuis. We zoeken er eentje uit die echt bij ons past. Een blauwe jurk met gouden opdruk. We slenteren nog wat verder en scoren daarna onze eerste gefrituurde pizza. Ons buurmeisje thuis had ons daar op gewezen en terecht. Zo onwijs lekker. We gaan even op een muurtje zitten en kijken over zee. We genieten, het zonnetje op onze huid, lekker eten en een mooi uitzicht. Wat wil een mens nog meer.

Terug bij de auto besluiten we dat het tijd is voor wat plezier aan zee. We rijden naar Baia dei Turchi. Naar verluidt een prachtig strand, maar je moet er wel even voor lopen. Voor 4 euro parkeren we de auto. Daarna is het 20 minuten lopen, een stukje over de weg, door het bos en over rotsen. Als we de zee zien weten we dat het de moeite waard is. Het eerste deel van het strand is vol, dus lopen we met onze spullen boven ons hoofd door de zee naar een ander gedeelte. Onderweg heeft Jeff al natte schoenen gekregen en in zee stap ik iets te hard tegen een steen aan. Toen had ik nog maar een halve teennagel. Au! We genieten daarna van het water, echt super helder hier. We maken foto's en filmpjes. Luieren daarna op het strand, lezen een boek en spelen op onze mobiel. Dan komen er ineens wolken aan.

Werkelijk alle Italianen staan op, beginnen hun spullen in te pakken en maken aanstalte om te vertrekken. Laten wij dat dan ook maar doen. We lopen terug via de zee... Het lijkt goed te gaan, tot er een golf komt. Jippie, kletsnat. Ach ja. We lopen snel verder, trekken onze natte kleren aan en de inmiddels droge schoenen en lopen terug naar de auto. Onderweg kopen we nog wat drinken. We zitten net in de auto als de eerste druppels vallen. We zijn, omdat we niet op de bus hebben gewacht (scheelt 5 min lopen) een van de eerste en rijden terug naar het appartement. Via Instagram zien we even later dat het echt flink los is gegaan.

Nu de airco het weer doet is het met die natte kleding ijskoud in de auto. Wat een geluk. Thuis gekomen springen we dan ook meteen onder de douche om op te warmen. Mocht baia dei Turchi nog zand zoeken, dat ligt nu hier in de badkamer.

Op internet vind ik een straatje waar je gratis kunt parkeren in Lecce en naar waar het schijnt niet zo druk is. We bellen een aantal restaurants, allenaal vol en besluiten dan gewoon naar Lecce te gaan. We rijden naar het straatje en het klopt. Plek zat. We parkeren de auto en lopen in 10 minuten het centrum in. We kijken wat rond, via google maps zoeken we nog wat restaurantjes en vinden al snel Osteria Mama Lupa. We eten hier echt heerlijke bruschetta's. Een zoals we wel vaker doen en een met Stracciatella kaas. Dat is pas echt hemels. Daarna krijgen we een mixed grill en entrecote. Eten komt hier wel in een moordend tempo, we staan daardoor snel weer buiten.

We besluiten terug naar het appartement te gaan. Kan Jeff met zn filmpjes spelen en ik mijn boek lezen. Slaap lekker!