Vliegen we wel of niet naar Mexico?

We vliegen vandaag pas om 19.35 uur, toch gaat de wekker al vroeg. Om 9.30 uur moet ik, Esther, eerst nog even langs de nagelstylist alvorens we de laatste spullen pakken en om 12.00 uur worden opgehaald door de ouders van Jeffrey.

Met nieuw gelakte nageltjes, in een heerlijk koraalroze, pakken we de laatste spullen, strijk ik nog even een t-shirt voor Jeff en dan kunnen we de koffers dichtklappen. Dankzij onze buren Corine en Hans, hebben we toch nog een 2e koffer.

We lopen naar buurvrouw Petra, zij gaat binnenkort verhuizen, bij terugkomst van onze vakantie, woont zij niet langer in haar huis. Dat gedaan hebbende, duurt het niet lang meer, voordat de ouders van Jeffrey er zijn. We laden de auto vol en precies om 12.00 uur rijden we weg naar Düsseldorf.

Iets na 14.30 uur komen we aan op de luchthaven, we nemen afscheid van Ben en Joke en gaan dan naar de incheckbalie. Omdat inchecken pas om 17.00 uur kan, besluiten we om te gaan lunchen. Er zit een pizzaria, met mega grote pizza's. We besluiten er 1 te delen. Dat we hier later spijt van zouden krijgen, wisten we toen nog niet.

Inchecken kan pas vanaf 17.35 uur, dat wordt wellicht nog opschieten. Door de security heen leverde alweer mooie verhalen op. Men dacht dat ik bom op mijn arm had zitten, serieus? Hebben ze in Duitsland geen diabeten? Ik mocht niet door de scan, moest met de hand en vervolgens werd er een drugs-en explosieventest afgenomen. Een half uur later liepen we snel naar de gate. Al snel bleek, er was verandering in de gate. Daarheen, nog even wat drinken en toen weer een verandering. Voor mij leek dit niet te kloppen en dus ging ik online op onderzoek uit. Het vliegtuig waar wij in zouden moeten, was ruim 3 uur later vanuit Madrid vertrokken en zou pas om 21.19 uur landen. Vanaf Düsseldorf airport mag er na 22.00 uur niet meer gevlogen worden. Dit zou natuurlijk bijna onmogelijk worden. Het vliegtuig landde gelukkig al om 21.00 uur. Wij zaten toen allemaal al in een busje, om naar het vliegtuig gereden te worden. We waren zelfs al bij het vliegtuig toen we te horen kregen dat we uiteindelijk toch niet gingen vliegen.

Binnen enkele seconden hadden we allen een mailtje dat het een technische reden had. Natuurlijk de grootse onzin die er bestaat en als je dan in een zaaltje met allemaal Spanjaarden staat, dan weet je dat het er temperamentvol aan toegaat. Er moest zelfs politie bij gehaald worden en er werden er 2 naar de grond gewerkt. Echt te erg voor woorden. Al snel werd er gezegd dat er geen hotels beschikbaar waren. Direct heb ik mijn telefoon gepakt en het hotel naast de luchthaven gebeld. Zij hadden op dat moment nog kamers zat en ik heb een reservering gemaakt. Na een half uurtje ben ik naar de vrouw aan de balie gegaan en rustig en vriendelijk uitgelegd dat wij het Engelse gedeelte niet meer konden verstaan dankzij het geschreeuw van de Spanjaarden. Na wat aardigheid over dat politie toch echt bizar was, legde ze rustig uit dat zij niet veel kon doen. Dat haar baas niet echt meewerkte en dat ze onze bagage naar band 10 liet gaan. Ze adviseerde een hotel te nemen, niet meer dan 300 euro daaraan uit te geven en dat in te dienen bij Iberia. Ze gaf ook aan niet te wachten op mail maar zelf actief Iberia te gaan bellen.

Eenmaal in het hotel hebben we eerst nog hamburger met friet besteld, vervolgens de friet over de roomservice jongen heen gegooid, per ongeluk natuurlijk, heb ik hemel en aarde bewogen om geld te krijgen om die arme jongen fooi te geven en kwam hij het goed maken met 2 pakken water, 2 yoghurtjes, 2 zakken snoep, 2 appels, 2 cola en 2 sandwiches. Ondertussen hing Jeff al even met Iberia aan de telefoon. Echt meewerkend waren ze niet. We moesten maar zelf naar Parijs met de trein. Dan konden we om 7 uur in de ochtend naar Mexico vliegen. Hoe denk je dat we, het was inmiddels al na middernacht, even snel naar Parijs gaan? Na lang zeuren en touwtrekken kunnen we morgen naar Londen vliegen. Daar verblijven we dan 26 uur om de dag erna alsnog naar Mexico te vliegen. Wordt vast nog een heel gedoe met geld terug krijgen (die hotels in Londen en Düsseldorf zijn zooo duur) en een compensatie te krijgen. Maar goed, dat is Jeff zijn taak. Ik kan dan leuke vakantieverhalen schrijven, zakelijk is hij veel sterker!