Shop till you drop in Bangkok

Vanmorgen hadden we de wekker vroeg gezet. We wilden op tijd naar de Chatuchak Weekend Market. Deze “moeder van alle markten” wordt beschouwd als een van de grootste markten van de wereld en is sowieso de grootste van Thailand. Ondanks de naam is de markt open van woensdag tot en met zondag. Ik hield mijn hart wel een beetje vast met meneer Binkie, maar t was super gezellig.

Nadat we via Grab (een soort Aziatische versie van Uber) een taxi hadden geregeld waren we met een half uurtje bij de markt. Normaal moet dit wel sneller kunnen, maar door de kroning van vandaag waren er heel wat wegen afgesloten en dus moesten we wat omrijden. Toen we aankwamen was het al behoorlijk warm aan het worden, gelukkig bleek een groot deel van de markt overdekt te zijn. We keken eigenlijk onze ogen uit, wat een hoop kraampjes! Eigenlijk met wel 1000x hetzelfde. Zeepjes, hoesjes voor je paspoort, t-shirts, broeken, massages, etuitjes, jurkjes, gedroogde mango, nog meer massages, mickeyspullen, prullaria, prullaria, prullaria en souvenirs, of zijn dat ook prullaria? Je kunt het zien als een gigantische kruising tussen de primark en AliExpress en dan vele kraampjes achter elkaar. We kochten heel wat kadootjes voor het thuisfront, wat dingetjes voor ons zelf, zochten ons rot naar een bepaald iets, helaas niet kunnen vinden en regelden daarna, liters vocht armer en een tas vol kadootjes rijker, weer een Grabje terug naar het hotel.

In het hotel hebben we eerst een clubsandwich en een hamburger naar binnengepropt, voordat we op Khao San Road verder gingen shoppen. Helaas zonder het gewenste resultaat. Inmiddels was het echt bloedheet, tijd om te gaan chillen in het zwembad. We liepen terug naar het hotel en hebben ons toen een dik uur in het zwembad vermaakt. Vervolgens was het tijd om de koffers in te pakken, morgenochtend vroeg verlaten we immers het hotel alweer. Alle vieze kleding terug de koffer in, net als de schone, 100 paar schoenen (grapje) en alle andere spullen die we niet meer nodig hebben.

De reiskleding, net als wat miniflesjes werden in de handbagage gestopt omdat we een stopover van ruim 19 uur in Xiamen, China hebben. Daar gaan we ook de boel nog even op stelten zetten. Ja ja geen grapjes, Jeff is al druk aan het oefenen op zijn Chinees. Hondeattevittah (148) gaat al best goed. Kunnen we in ieder geval iets te eten bestellen. Nu alles was ingepakt was het tijd om een vpn te installeren op de mobieltjes (kunnen we in China tenminste ook nog normaal met de westerse wereld communiceren) en de stad terug in te gaan. We wilden naar een restaurantje op Khao San Road, helaas leek de menukaart ons niets. We zochten nog naar een souvenir en vonden uiteindelijk een, zo dachten we, leuk eettentje. Helaas viel het eten echt enorm tegen. Er zat geen smaak aan het eten, uitgekookte sokken leveren nog meer smaak. Best jammer, zeker als je je bedenkt dat we hier alleen maar lekker hebben gegeten.

Vervolgens liepen we terug naar het hotel. Daar we deze vakantie nog geen mango stickyrice hadden gegeten en dat hier in Thailand echt overal te koop is, besloten we dat nog even te proberen. Eenmaal in het bubbelbad hebben we het eens geproefd. Opzich niet verkeerd, ware het niet dat ik de Thaise mango wat minder lekker vind. Gelukkig hadden we ook nog een hele schaal mangosteen en heb ik mij daar flink te goed aan gedaan. Genietend van de bubbels schrijf ik nu mijn laatste blog vanuit Thailand. We hebben echt genoten en zullen zeker nog eens terug komen. Of Bangkok dan weer in ons reisschema zit, dat betwijfelen we, maar de eilanden en het binnenland is ons zeer goed bevallen!

Morgen gaan we Xiamen in een vogelvlucht bekijken!